Τετάρτη 6 Νοεμβρίου 2013

ΑΝΑΣΤΗΛΩΝΕΤΑΙ ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΙΣΩΣ ΘΕΑΤΡΟ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑΣ!!!!

ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ  ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΤΗΣ  ΣΠΑΡΤΗΣ  ΧΩΡΗΤΙΚΟΤΗΤΑΣ 17 ΧΙΛΙΑΔΩΝ ΘΕΣΕΩΝ.  


Το μεγαλύτερο ίσως θέατρο της αρχαιότητας, 17 χιλιάδων θέσεων, σώζεται χάρη σε μια υποδειγματική, αρμονική συνεργασία κράτους και ιδιωτών: του Ιδρύματος «Σταύρος Νιάρχος», του «Διαζώματος» του Σταύρου Μπένου, του υπουργείου Πολιτισμού και της Περιφέρειας Πελοποννήσου.

Ο ιστορικός και περιηγητής της αρχαιότητας Παυσανίας το περιέγραψε ως «το θέατρον, λίθου λευκού, θεάς άξιον», γεγονός που αποκαλύπτει ότι εντυπωσίαζε τους σύγχρονούς του επισκέπτες. Το αρχαίο θέατρο της Σπάρτης, χτισμένο στη νότια κλιτύ του λόφου της Ακρόπολης τον 2ο αιώνα π.Χ., είναι από τα σημαντικότερα και μεγαλύτερα, καθώς μπορούσε να φιλοξενήσει 17.000 θεατές. Ωστόσο, στο πέρασμα των χρόνων ερημώθηκε και παρήκμασε. Μετά από αιώνες εγκατάλειψης επιτέλους ξαναζωντανεύει. Πριν λίγες μέρες  παρουσιάστηκε η μελέτη που εκπονήθηκε από το «Διάζωμα» και πρόσφατα εγκρίθηκε «μετ’ επαίνων από το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο». Η υλοποίησή της, με την οποία ανοίγει ο δρόμος για την αποκατάσταση του μνημείου, πραγματοποιήθηκε με δωρεά του Ιδρύματος «Σταύρος Νιάρχος», που διέθεσε το ποσό των 100.000 ευρώ.

 Η μελέτη επικεντρώνεται στην προστασία του μνημείου, στην ανάδειξη της ιστορικής και πολιτιστικής του αξίας, στη δομική αποκατάστασή του, καθώς και στην αποκατάσταση της αρχικής γεωμετρίας του, προκειμένου οι σύγχρονοι επισκέπτες να μπορέσουν να κατανοήσουν την αρχική μορφή και λειτουργία του. Η πρώτη φάση αποκατάστασής του πρόκειται να ενταχθεί στο ΕΣΠΑ, να χρηματοδοτηθεί με 5.000.000 ευρώ και να υλοποιηθεί το διάστημα 2014-2015. Σ’ αυτή τη φάση θα αποκατασταθούν οι περίτεχνοι αναλημματικοί τοίχοι του θεάτρου και των παρόδων, η ορχήστρα και οι πέντε πρώτες σειρές εδωλίων. Όπως είπε χθες ο αρχιτέκτονας – μηχανικός Γουλιέλμος Ορεστίδης, που εκπόνησε τη μελέτη, «αρχικά θα έχει τη δυνατότητα να φιλοξενήσει 700 και στη συνέχεια 2.000 θεατές».


Για να προχωρήσει το έργο, έδωσαν τα χέρια κι ένωσαν τις δυνάμεις τους, συνεργάστηκαν αρμονικά, όπως όλοι τόνισαν, διαφορετικοί άνθρωποι. «Τα χρήματα του ΕΣΠΑ δεν θα μπορούσαν να εκταμιευθούν αν δεν υπήρχαν πόροι μικρότεροι ώστε να ετοιμαστούν οι μελέτες. Αυτή είναι η συνεισφορά του «Διαζώματος» στο ΥΠΠΟ. Μπορεί να διαχειριστεί χρήματα με διαφάνεια και να τα διαθέσει με ευέλικτους μηχανισμούς», είπε η γενική γραμματέας Λίνα Μενδώνη. Ετσι, όταν πήγε στο γραφείο της ο Ιωάννης Βαρβιτσιώτης για να της θέσει το ζήτημα του αρχαίου θεάτρου και της μελέτης του έργου, καθώς είχε εξασφαλίσει από το Ιδρυμα «Νιάρχος» -διά στόματος Αντρέα Δρακόπουλου- το ποσό της μελέτης, η κ. Μενδώνη δεν δίστασε καθόλου. «Του είπα ότι ο Σταύρος Μπένος είναι μονόδρομος. Του τηλεφωνήσαμε και ήρθε επί τόπου». Και θύμισε χαμογελώντας ότι και τα γραφεία τού «Διαζώματος» βρίσκονται στην Μπουμπουλίνας. «Αν πηγαίναμε με τη λογική του Δημοσίου, τώρα θα ολοκληρωνόταν η μελέτη και θα κόστιζε περισσότερο από τα χρήματα που μας διέθεσε το Ίδρυμα «Σταύρος Νιάρχος»». Σχετικά πάντως με την κατάσταση στην οποία βρίσκεται το μνημείο, η κ. Μενδώνη το χαρακτήρισε «εξαιρετικά ταλαιπωρημένο. Μοιάζει ετοιμόρροπο. Η Σπάρτη χτίστηκε κυριολεκτικά πάνω στην αρχαία πόλη. Τμήματα και υλικά του θεάτρου αποκολλήθηκαν και χρησιμοποιήθηκαν σε παρακείμενες οικοδομές και κατασκευές».




Η μελέτη παρουσιάζει αναλυτικά την τρέχουσα παθογένεια του μνημείου και τα μοναδικά αρχιτεκτονικά και δομικά χαρακτηριστικά του, ενώ με την τεκμηρίωση προέκυψαν νέα στοιχεία για την αρχική μορφή και κατασκευή του, τα οποία δεν ήταν γνωστά. Για παράδειγμα, η ύπαρξη και τρίτου διαζώματος. «Βρισκόμαστε σήμερα εδώ για να αποκαταστήσουμε ένα ιστορικό κενό, μια ιστορική αδικία: την οφειλόμενη φροντίδα σε μια σπουδαία αρχαία πόλη που με τον ιδιαίτερο πολιτισμό της συγκλονίζει ακόμα και σήμερα την παγκόσμια κοινότητα. Σήμερα της προσφέρουμε το δικό μας “αντίδωρο”. Το Ίδρυμα “Σταύρος Νιάρχος” και το “Διάζωμα” αναλάβαμε από κοινού την ωραία περιπέτεια της αποκατάστασης ενός μοναδικού μνημείου, του αρχαίου θεάτρου της Σπάρτης. Θα ήταν μεγάλη παράλειψη να μην αναφέρω τη σημαντική και καταλυτική συμβολή του τέως υπουργού Ιωάννη Βαρβιτσιώτη στο όλο εγχείρημα», είπε ο Σταύρος Μπένος. Και τόνισε ότι η ένταξη των μνημείων στη ζωή της τοπικής κοινωνίας, αλλά και σε αναπτυξιακά προγράμματα που αφορούν τουριστικές πολιτιστικές διαδρομές, είναι το ζητούμενο για το μέλλον.


Η δεύτερη φάση αποκατάστασης του αρχαίου θεάτρου Σπάρτης -κόστους περίπου 20.000.000 ευρώ- θα ενταχθεί σε ένα ολοκληρωμένο σχέδιο ανάδειξης της Πελοποννήσου στο πρότυπο των πολιτιστικών διαδρομών της Ηπείρου, που διοργανώνει το «Διάζωμα», όπως είπε ο πρόεδρός του. Από την πλευρά του, ο Γιώργος Αγουρίδης, μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Ιδρύματος «Σταύρος Νιάρχος», δήλωσε: «Είμαστε υπερήφανοι υποστηρικτές του σπουδαίου έργου που υλοποιεί το “Διάζωμα” στην προσπάθεια ανάδειξης και προστασίας της πολιτιστικής κληρονομιάς της χώρας».



Με το ποσό των 100.000 ευρώ που διαθέτει η Περιφέρεια Πελοποννήσου, θα συνεχιστεί η ανασκαφή στο αρχαίο θέατρο. Όπως είπε ο περιφερειάρχης Πέτρος Τατούλης, εξασφαλίστηκε αντίστοιχο ποσό και για την ανάδειξη του αρχαίου θεάτρου Γυθείου. Επίσης αναφέρθηκε στο Αρχαιολογικό Μουσείο Σπάρτης χαρακτηρίζοντάς το «μια μεγάλη προσδοκία. Μόλις ολοκληρωθεί η ανασκαφική έρευνα στο οικόπεδο όπου θα ανεγερθεί, θα ανακοινωθεί η προκήρυξη μελέτης για το τρέχον έτος, ώστε μια προσδοκία δεκαετιών να γίνει πραγματικότητα. Η ενοποίηση των πολιτιστικών χώρων είναι προτεραιότητα για την περιφέρεια Πελοποννήσου».


 Της Βασιλικής Τζεβελέκου




ΕΛΠΙΔΕΣ ΓΙΑ ΟΡΙΣΤΙΚΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΗΣ ΗΠΑΤΙΤΙΔΑΣ C

Νέες ελπίδες για την αποτελεσματική αντιμετώπιση του ιού της ηπατίτιδας C δίνουν δύο νέα φάρμακα, το sofosbuvir και το ledispavir, που δοκιμάστηκαν σε ασθενείς και κατάφεραν να σταματήσουν την αναπαραγωγή του ιού σε ποσοστό 97%.
                               

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή Έρικ Λάγουιτζ του πανεπιστημίου του Τέξας, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο ιατρικό περιοδικό "Lancet", σύμφωνα με τους «Τάιμς της Νέας Υόρκης» και τη βρετανική «Γκάρντιαν», ανακοίνωσαν ότι ο ιός εξαφανίστηκε σχεδόν σε όλους τους ασθενείς, ακόμα και σε όσους δεν είχαν δείξει καμία θετική αντίδραση στα προϋπάρχοντα φάρμακα.

Αν τα αποτελέσματα αυτά επιβεβαιωθούν και σε άλλες μεγαλύτερες κλινικές δοκιμές, τότε η ιατρική μπορεί να βρίσκεται ενώπιον μιας πολύ μεγάλης επιτυχίας στο πεδίο της δημόσιας υγείας: την πλήρη θεραπεία της ηπατίτιδας C, μιας αθόρυβης μάστιγας που κάθε χρόνο σκοτώνει περισσότερους ανθρώπους παγκοσμίως και από το AIDS, ενώ είναι η κύρια αιτία για τις μεταμοσχεύσεις ήπατος. Σε περίπτωση επιτυχίας, μάλιστα, θα πρόκειται για μια ασυνήθιστη νίκη πάνω σε μια επιδημία από ιό, χωρίς καν την χρήση εμβολίου.
Σε περίπου 150 εκατομμύρια υπολογίζονται οι άνθρωποι που έχουν μολυνθεί από τον ιό της ηπατίτιδας C διεθνώς (τρεις έως πέντε φορές πιο πολλοί σε σχέση με τους φορείς του AIDS), αλλά οι περισσότεροι δεν το γνωρίζουν καν, καθώς μπορεί να περάσουν δεκαετίες, έως ότου ο ιός κάνει ζημιά στο ήπαρ του ασθενούς και έτσι προκληθούν συμπτώματα. Η διαφορά με το AIDS είναι ότι στο τελευταίο, ο ιός HIV λανθάνει σε διάφορα σημεία του σώματος κι έτσι οι ασθενείς πρέπει να παίρνουν φάρμακα εφ' όρου ζωής, ενώ στην περίπτωση της ηπατίτιδας C, ο ιός είναι δυνατό να ξεριζωθεί μόνιμα και να μην ξαναμολύνει τον ασθενή.

Η ηπατίτιδα C προκαλείται από έναν ιό, ο οποίος εξαπλώνεται μέσω των σωματικών υγρών (αίματος, σάλιου, σπέρματος, κολπικών υγρών) και καταλήγει να καταστρέφει το ήπαρ. Η πιο πιθανή μορφή μετάδοσης είναι μέσω του αίματος (κυρίως όταν οι τοξικομανείς μοιράζονται την ίδια βελόνα για να κάνουν ενδοφλέβια χρήση του ναρκωτικού), αλλά και μέσω του σεξ.
Αντίθετα με τις άλλες μορφές ηπατίτιδας, για τη C δεν υπάρχει ακόμα εμβόλιο και η θεραπευτική αντιμετώπισή της γίνεται μόνο μέσω ενός συνδυασμού ισχυρών φαρμάκων (ιντερφερόνες και αναστολείς ενζύμων), που έχουν όμως πολλές παρενέργειες. Επίσης, η θεραπεία διαρκεί πολύ (έξι έως 12 μήνες) και δεν είναι πάντα αποτελεσματική (περίπου το 30% των ασθενών δεν ανταποκρίνεται). Αν μια μόλυνση με τον ιό δεν καταστεί δυνατό να θεραπευτεί, μπορεί να οδηγήσει σε καρκίνο του ήπατος.
Στη νέα θεραπεία, οι επιστήμονες χορήγησαν επί οκτώ έως 12 εβδομάδες, σε μορφή χαπιού, τα δύο πειραματικά φάρμακα σε 100 ασθενείς, από τους οποίους στους 40 τα προηγούμενα φάρμακα δεν είχαν κανένα αποτέλεσμα, ενώ οι μισοί είχαν εμφανίσει κίρρωση του ήπατος. Τα υπό δοκιμή φάρμακα κατόρθωσαν να σταματήσουν την αναπαραγωγή του ιού στο 97% των ασθενών, ενώ προκάλεσαν παρενέργειες ποικίλης έντασης (ναυτία, αναιμία, μολύνσεις της αναπνευστικής οδού, πονοκέφαλοι), χωρίς όμως καμία να θεωρείται σοβαρή.
Το sofosbuvir έχει αναπτυχθεί από την εταιρία Gilead Sciences και αναμένεται να λάβει έγκριση από την αρμόδια εποπτική Αρχή των ΗΠΑ για τα νέα φάρμακα (FDA), έως το τέλος του 2013. Η συνδυασμένη θεραπεία με sofosbuvir και ledipasvir (επίσης προϊόν της Gilead) αναμένεται να πάρει ανάλογη έγκριση, έως το τέλος του 2014.
Ορισμένοι επιστήμονες, παρά την αισιοδοξία τους, εμφανίστηκαν πιο επιφυλακτικοί, επισημαίνοντας ότι η δοκιμή των φαρμάκων έγινε σε μικρό δείγμα ασθενών. Από την άλλη, και άλλα φάρμακα, επίσης σε μορφή χαπιού, από διάφορες φαρμακευτικές εταιρίες (AbbVie, Merck, Bristol-Myers Squibb, Johnson & Johnson κ.α.) αναμένονται να βγουν στην αγορά μέσα στα επόμενα δύο έως τρία χρόνια, υποσχόμενα θεραπεία για τη μεγάλη πλειονότητα των ασθενών με ηπατίτιδα C. Το πρόβλημα είναι ότι τα νέα φάρμακα αναμένεται να είναι μάλλον ακριβά, με συνέπεια να μην είναι, οικονομικά προσβάσιμα στο σύνολο των ασθενών.
Ένα άλλο ζήτημα είναι ότι οι περισσότεροι άνθρωποι που μολύνονται με τον ιό της ηπατίτιδας C ποτέ δεν αρρωσταίνουν και δεν εμφανίζουν σοβαρά προβλήματα στο ήπαρ τους. Είναι εξαρχής αδύνατο να προβλεφθεί ποιος από τους φορείς του ιού τελικά θα ασθενήσει βαριά. Έτσι, σύμφωνα με ορισμένους επιστήμονες, ίσως στο μέλλον πολλοί άνθρωποι- φορείς, ιδίως οι πιο εύποροι, που μέχρι σήμερα δεν παίρνουν φάρμακα προτού αρρωστήσουν, αρχίζουν πλέον από νωρίς τη θεραπεία για προληπτικούς λόγους.
Πηγή: ΑΠΕ