Τετάρτη 12 Μαρτίου 2014

ΜΕΓΑΛΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΤΩΝ NEW YORK TIMES ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ ΙΟΛΑ ΜΕ ΤΙΤΛΟ: «ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΙΟΛΑΣ, Ο ΓΚΑΛΕΡΙΣΤΑΣ ΠΟΥ ΑΛΛΑΞΕ ΤΗΝ ΤΕΧΝΗ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ»


Αυτός είναι ο τίτλος του αφιερώματος που κάνουν οι New York Times, με αφορμή μεγάλη έκθεση με έργα από την προσωπική συλλογή του Έλληνα γκαλερίστα Αλέξανδρου Ιόλα στη Νέα Υόρκη στη γκαλερί Paul Kasmin.



“Αυτές τις ημέρες οι γκαλερίστες είναι σχεδόν το ίδιο σημαντικοί με τους καλλιτέχνες τους οποίους προωθούν. Αλλά μόνο ένας μπορεί να έχει τα credits ότι έχει δώσει στον τεράστιο καλλιτέχνη Andy Warhol και την πρώτη αλλά και την τελευταία έκθεση του, ότι έφερε τον Σουρεαλισμό στις Η.Π.Α., και ότι γνώρισε στην αγορά της Δυτικής Ακτής τον καλλιτέχνη Ed Ruscha” εξηγεί το ρεπορτάζ των New York Times.
Η εφημερίδα αναφέρεται στον μεγάλο γκαλερίστα τον Έλληνα Αλέξανδρο Ιόλα, μια από τις σημαντικότερες φιγούρες της αγοράς τέχνης κατά το δεύτερο μισό του εικοστού αιώνα. «Ενώ οι σύγχρονοι του γκαλερίστες όπως η Ileana Sonnabend, o Leo Castelli και ο Bruno Bischofberger αποτελούν ιστορικές φιγούρες για το πώς βοήθησαν τη σύγχρονη τέχνη, η σημασία και η κληρονομιά του Αλέξανδρου Ιόλα έχει σχεδόν ξεχαστεί μετά τον θάνατο του από AIDS το 1987 στα 80 του, αλλά μια νέα έκθεση μπορεί να το αλλάξει αυτό».
Στις 6 Μαρτίου η γκαλερί Paul Kasmin στη Νέα Υόρκη, εγκαινίασε την έκθεση «Αλέξανδρος ο Μέγας: Η γκαλερί του Ιόλα 1955-1987». Η έκθεση που θα διαρκέσει μέχρι και τις 26 Απριλίου, θα παρουσιάσει σαράντα έργα από καλλιτέχνες με τους οποίους ο Ιόλας εργάστηκε κατά την διάρκεια της ζωής του, μαζί με καταλόγους και εφήμερα. Η έκθεση προέκυψε καθώς κάνοντας έρευνα για το Παρίσι της δεκαετίας του ’50, όλοι οι σημαντικοί καλλιτέχνες που ζούσαν που ήταν εκεί εκείνη την εποχή, είχαν έναν κοινό παρονομαστή, τον Ιόλα.
Ο Αλέξανδρος Ιόλας, γεννημένος στην Αίγυπτο από εύπορη οικογένεια που εμπορευόταν βαμβάκι, αποφάσισε να ασχοληθεί με την τέχνη περνώντας έξω από την γκαλερί four Paths, στο Παρίσι. «Είδε ένα πίνακα του Georgio de Chirico και είπε ότι του άλλαξε τη ζωή» εξηγούν οι διοργανωτές της έκθεσης, που μελέτησαν την ζωή του μεγάλου γκαλερίστα. Ο Ιόλας, είχε σπουδάσει χορό και ξεκίνησε με τουρνέ σε Ευρώπη και Αμερική ως χορευτής, αλλά λίγο αργότερα αποφάσισε να ανοίξει την δική του γκαλερί. Ξεκίνησε ως διευθυντής της σημαντικής γκαλερί Hugo στη Νέα Υόρκη, πριν ανοίξει τον δικό του χώρο το 1955 και ξεκινήσει να δουλεύει με τους σημαντικότερους συλλέκτες της εποχής, όπως το ζευγάρι John και Dominique de Menil Αμερικανοί συλλέκτες που άφησαν το στίγμα τους και αυτοί στην ιστορία της τέχνης.
«Ο Ιόλας ακολουθούσε μόνο τα ένστικτα του και όχι αυτά που ήταν “της μόδας” και διάλεγε καλλιτέχνες που θα γινόντουσαν τα σημαντικότερα ονόματα στην ιστορία της τέχνης του 20ού αιώνα: René Magritte, Joseph Cornell, Max Ernst, Yves Klein, Les Lalanne, William N. Copley, Dorothea Tanning και άλλοι. Είχε μακροχρόνιες σχέσεις με τους καλλιτέχνες του -φιλικές και επαγγελματικές- και χωνόταν στις ζωές του. Είχε άποψη και επηρέαζε τον τρόπο που δούλευαν. Η εκκεντρική του προσωπικότητα ήταν το ίδιο ιδιαίτερη με την τέχνη που προωθούσε, η παρουσία του ήταν αξέχαστη στην σκηνή της Νέας Υόρκης. Πάντοτε φορούσε γούνες και κάπες με εκκεντρικά σύνολα. Και πάντοτε προσπαθούσε να προκαλεί καθότι ήταν κοντός. Είτε φορώντας τακούνια, είτε βγάζοντας την γλώσσα στους περαστικούς, του άρεσε να σοκάρει τους ανθρώπους».
Σύμφωνα με τους διοργανωτές της έκθεσης, ελπίζουν ότι με την έκθεση αυτή θα επαναφέρουν τον Ιόλα στο προσκήνιο του κόσμου της τέχνης. «Είναι μια ιστορική φιγούρα από την ιστορία της τέχνης και οι άνθρωποι πρέπει να γνωρίζουν για αυτόν» δηλώνουν.
“Alexander the Great: The Iolas Gallery 1955-1987″ η έκθεση τρέχει στην Paul Kasmin Gallery στη Νέα Υόρκη έως τις 26 Απριλίου
(Πηγή: protothema)

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ INTERNET. ΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ ΓΙΝΕΤΑΙ ΣΗΜΕΡΑ 25 ΧΡΟΝΩΝ.



Φαντάζει ένας ολόκληρος αιώνας, αλλά είναι μόλις ένα τέταρτο του αιώνα. Σήμερα, ο Παγκόσμιος Ιστός (World Wide Web ή WWW) γίνεται 25 ετών, καθώς στις 12 Μαρτίου 1989 ο άγνωστος- και μετέπειτα τιμηθείς με τον τίτλο του Σερ- Βρετανός επιστήμονας της πληροφορικής Τιμ Μπέρνερς- Λι, που τότε εργαζόταν στο CERN, παρουσίασε ξαφνικά σε μία τεχνική εργασία- ορόσημο την ιδέα του για έναν νέο εύκολο τρόπο, με τον οποίο οι χρήστες του Διαδικτύου θα μπορούσαν να αποκτούν πρόσβαση σε αρχεία και ιστοσελίδες. 


Εκείνη η ημερομηνία θεωρείται η ημέρα γέννησης του Ιστού. Μπορεί το Διαδίκτυο να είχε δημιουργηθεί αρκετά χρόνια νωρίτερα (ως σύστημα ενδοεπικοινωνίας του αμερικανικού στρατού) όμως μόνο όταν συνδυάστηκε με τον Παγκόσμιο Ιστό άνοιξε ο δρόμος για να γίνει το παγκόσμιο φαινόμενο που γνωρίζουμε σήμερα.  
Η ιδέα του Μπέρνερς- Λι, που έφερε τον καθόλου εντυπωσιακό τίτλο «πρόταση για την πληροφοριακή διαχείριση», τότε θεωρήθηκε μάλλον υπερβολικά τολμηρή και δεν της δόθηκε η δέουσα σημασία. Ετσι αρχικά αγνοήθηκε από τους συναδέλφους του στο CERN, αν και αργότερα τέθηκε σε (διστακτική) εφαρμογή. Το 1995 η Microsoft κυκλοφόρησε τον πρώτο Internet Explorer και σήμερα περίπου 2,7 δισεκατομμύρια κάτοικοι της Γης (περίπου το 40% του παγκόσμιου πληθυσμού) είναι συνδεμένοι στο Διαδίκτυο, αξιοποιώντας τις μεγάλες δυνατότητες του Ιστού.


Πηγή: tovima.gr

Δείτε σχετικά: Η ιστορία του Διαδικτύου