Παρασκευή 27 Νοεμβρίου 2015

ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΜΟΝΑΔΩΝ ΑΦΑΛΑΤΩΣΗΣ ΣΕ ΠΑΤΜΟ, ΑΡΚΙΟΥΣ ΚΑΙ ΜΕΓΙΣΤΗ

Φθηνότερο νερό το καλοκαίρι σε τρία νησιά, την Πάτμο, τους Αρκιούς και τη Μεγίστη, προκειμένου να καλυφθούν οι ανάγκες ύδρευσης, θα φέρει η λειτουργία μονάδων αφαλάτωσης.

Εφόσον η υδροδότηση μέσω των αφαλατώσεων «πετύχει», η Γενική Γραμματεία Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής σχεδιάζει την εγκατάσταση μηχανημάτων αφαλάτωσης και στα νησιά Κίμωλος, Λειψοί, Αμοργός (Κατάπολα), Ηρακλειά και στην Ιερά Μονή Πανορμίτη Σύμης. Υπολογίζεται ότι η μείωση του κόστους σε σχέση με τη μεταφορά νερού με υδροφόρες φτάνει το 80%.
Η πρακτική της μεταφοράς νερού με υδροφόρες εφαρμόζεται σε πολλά νησιά του Αιγαίου το καλοκαίρι που αυξάνεται ο πληθυσμός, και άρα οι απαιτήσεις σε νερό, ενώ μειώνονται οι διαθέσιμοι πόροι. Πρόκειται βέβαια για αναχρονιστική και πανάκριβη μέθοδο που λογικά θα έπρεπε να είχε αντικατασταθεί εδώ και πολλά χρόνια.
Στην Πάτμο ο δήμος έχει προμηθευτεί ήδη δύο μονάδες αφαλάτωσης, οι οποίες όμως για να τεθούν σε λειτουργία πρέπει να πραγματοποιηθεί τεχνική μελέτη και έργα υποστήριξής τους. Μέσω προγραμματικής σύμβασης με τη Γενική Γραμματεία Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής, οι υπηρεσίες Τεχνικών Εργων της Ρόδου ανέλαβαν τη μελέτη έτσι ώστε να μην υπάρξει επιπλέον κόστος. Ο δήμαρχος Πάτμου Γρηγόρης Στόικος τονίζει ότι «έως το καλοκαίρι ελπίζουμε ότι θα λειτουργεί η αφαλάτωση, έτσι ώστε φέτος να μην αναγκαστούμε να κουβαλήσουμε νερό με τις υδροφόρες». Το νησί υδρεύεται τον χειμώνα από γεωτρήσεις και από τη λειτουργία φράγματος. Το καλοκαίρι απαιτούνταν επιπλέον περίπου 60.000 κυβικά μέτρα νερού, που με το σύστημα μεταφοράς με υδροφόρες στοίχιζαν περίπου 800.000 ευρώ, με κόστος 10-12 ευρώ το κ.μ. νερού. Το 2013 η Γενική Γραμματεία Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής και ο Δήμος Πάτμου κατέβαλαν το ποσό των 1.199.200 ευρώ για την υδροδότηση της Πάτμου και των Αρκιών, ενώ το 2014 το ποσό των 1.003.933 ευρώ.
Εφόσον τεθούν σε λειτουργία οι αφαλατώσεις, υπολογίζεται ότι θα μπορούν να παρέχουν 1.200 κυβικά μέτρα νερού ανά 24ωρο, ενώ το κόστος θα πέσει στο 1 ευρώ ανά τετραγωνικό μέτρο νερού.
http://www.michanikos-online.gr/news.php?aID=16284

Τρίτη 13 Οκτωβρίου 2015

ENAΣ ΚΡΗΤΙΚΟΣ ΟΔΟΝΤΙΑΤΡΟΣ ΦΡΟΝΤΙΖΕΙ 200 ΑΔΕΣΠΟΤΑ ΣΚΥΛΑΚΙΑ, ΠΟΛΛΑ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΤΑ ΕΧΕΙ ΒΡΕΙ ΕΤΟΙΜΟΘΑΝΑΤΑ ΣΤΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ!


 Είναι τα ζώα που εγκαταλείπουν οι Κρητικοί τα χρόνια της κρίσης και των μνημονίων, καθώς δεν μπορούν να τα συντηρήσουν

Ο Θεόκλητος Προεστάκης, ο Τάκης όπως είναι γνωστός στην περιοχή, είναι ένας οδοντίατρος από την Ιεράπετρα! Λίγο έξω από την πόλη δημιούργησε ένα καταφύγιο 5.200 τετραγωνικών μέτρων όπου διασώζει και φιλοξενεί 200 σκυλιά! Είναι τα ζώα που εγκαταλείπουν οι Κρητικοί τα χρόνια της κρίσης και των μνημονίων, καθώς δεν μπορούν να τα συντηρήσουν.
Ο ίδιος βρίσκει συχνά τα τετράποδα τραυματισμένα, πεινασμένα ή ετοιμοθάνατα. Τα μεταφέρει στο καταφύγιο και σε πολλές περιπτώσεις καταφέρνει να τα διασώσει.
Ο οδοντίατρος - σωτήρας των αδέσποτων δεν έχει πάντως τη βοήθεια κάποιοι φορέα, εκτός από τις δωρεές των ανθρώπων που γνωρίζουν το έργο που επιτελεί τα τελευταία 3 χρόνια. Κι αφού τα δικά του χρήματα σχεδόν έχουν εξαντληθεί, οι δωρεές είναι αυτές που του δίνουν τη δυνατότητα να συνεχίζει. Το 98% από αυτές προέρχονται από το εξωτερικό.
Το κόστος είναι βέβαια τεράστιο. Μόνο για την τροφή των σκύλων χρειάζεται περισσότερα από 1.300 ευρώ το μήνα. Προσθέστε το κόστος περίθαλψης στα τραυματισμένα ή άρρωστα ζώα, τα εμβόλια ή και τις στειρώσεις, που κοστίζουν, ακόμα και την καλύτερη προσφορά να κάνει ο κτηνίατρος στον Τάκη, τουλάχιστο 150 ευρώ. Και το διάστημα αυτό έχουν γίνει στειρώσεις σε περισσότερα από 50-60 σκυλιά.
Ο 44χρονος οδοντίατρος εκτός από το να περιθάλπει και να φροντίζει τα 200 σκυλιά, καθημερινά γυρίζει την περιοχή προκειμένου να βρει τα ζώα που συνεχώς εγκαταλείπονται από τους ιδιοκτήτες τους. Πεινασμένα, διψασμένα, τραυματισμένα και πολύ συχνά κακοποιημένα.  Ενώ το υπόλοιπο της ημέρας φροντίζει να τους βρει ένα σπίτι και μια οικογένεια.

Πραγματικά τεράστια προσφορά, σε μια εποχή που και τα ανυπεράσπιστα αυτά πλάσματα είναι θύματα της κρίσης. Μια προσφορά που δεν πέρασε απαρατήρητη και από τη βρετανική dailymail, η οποία πρόσφατα έκανε ένα μεγάλο αφιέρωμα στον Τάκη.
Ο ίδιος, απαντώντας στην ερώτηση, πώς αποφάσισε να εγκαταλείψει τα πάντα και να αφοσιωθεί στη σωτηρία των αδέσποτων, τονίζει: "Αυτή είναι η ζωή μου. Είναι δύσκολο, αλλά μου αρέσει αυτό που κάνω. Δουλεύω πολύ σκληρά εδώ, αλλά όταν βλέπω τα σκυλιά ευτυχισμένα, να διασκεδάζουν και να μαθαίνουν να εμπιστεύονται τους ανθρώπους, σκέφτομαι ότι όλο αυτό αξίζει τον κόπο".
http://www.candianews.gr/

Δείτε τη σελίδα του στο facebook
https://www.facebook.com/takis.proest

Τετάρτη 7 Οκτωβρίου 2015

Η ΛINTA KATEXH, ΠΟΥ ΜΕΓΑΛΩΣΕ ΣΤΗ ΣΑΛΑΜΙΝΑ & ΣΠΟΥΔΑΣΕ ΣΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ, ΠΗΡΕ ΤΟ ΒΡΑΒΕΙΟ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΤΩΝ ΗΠΑ, ΠΟΥ ΔΙΝΕΤΑΙ 1η ΦΟΡΑ ΣΕ ΓΥΝΑΙΚΑ!


Γεννήθηκε στη Σαλαμίνα, από οικογένεια μέτριας οικονομικής κατάστασης και έχτισε μια αξιοζήλευτη καριέρα στις ΗΠΑ, ως ηλεκτρολόγος μηχανολόγος και μηχανικός ηλεκτρονικών υπολογιστών, σε έναν επιστημονικό τομέα κατεξοχήν ανδροκρατούμενο.
Ο λόγος για την Λίντα Κατέχη, ένα από τα πολλά ελληνικά μυαλά που διαπρέπουν στο εξωτερικό.
Σήμερα, είναι πρύτανης του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια,Davis, θέση στην οποία μεταπήδησε από εκείνη του κοσμήτορα και αντιπρύτανη ακαδημαϊκών υποθέσεων στο πανεπιστήμιο του Ιλινόις το 2009.
Εχει συμμετάσχει σε πολλές επιτροπές των Η.Π.Α. για την εκπαίδευση και τις επιστήμες.
Στην Ελλάδα έγινε γνωστή ως επικεφαλής της εννιαμελούς Διεθνούς Συμβουλευτικής Επιτροπής (επιτροπής σοφών το 2010) για τις αλλαγές στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, όπου συγκαταλέγονταν καθηγητές κορυφαίων πανεπιστημίων από όλη την υφήλιο.

Νέα μεγάλη διάκριση

Η Λίντα Κατέχη τιμήθηκε με το Βραβείο της Εθνικής Ακαδημίας Μηχανικών (National Academy of Engineering Simon Ramo) για την «τεράστια επίδρασή της στο επάγγελμα του μηχανικού και την πρωτοπορία της στην έρευνα της μηχανικής και την εκπαίδευση. Σημειώνεται ότι είναι η πρώτη γυναίκα που λαμβάνει αυτό το βραβείο. 
«Πάντα ένιωθα το προνόμιο του να είσαι μηχανικός, και το να λαμβάνεις την αναγνώριση και την εκτίμηση από τους συναδέλφους σου είναι μεγάλη τιμή», δήλωσε η ίδια.
«Αισθάνομαι ιδιαίτερα τυχερή που σε όλη τη σταδιοδρομία μου, είχα πολλές ευκαιρίες να εποπτεύσω γυναίκες μηχανικούς, και ξέρω ότι όσο η επιστήμη μας διευρύνεται, τόσο οι γυναίκες και οι υποεκπροσωπούμενες μειονότητες θα κερδίζουν όλο και περισσότερα βραβεία και διακρίσεις».

Ηγετική φυσιογνωμία στο χώρο της μηχανικής

Η Κατέχη θεωρείται πρωτοπόρος στην εκπαίδευση των μηχανικών για περισσότερα από 30 χρόνια, είναι η πρώτη γυναίκα που κερδίζει το συγκεκριμένο βραβείο που δίνεται σε «επιστήμονες με ηγετική φυσιογνομία και όραμα στην έρευνα της μηχανικής, της επιχειρηματικότητας και της εκπαίδευσης, και για την εθνική υπεράσπιση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης ως σημαντική κινητήρια δύναμη της οικονομίας των ΗΠΑ.».

Μεγάλωσε στη Σαλαμίνα 

Η Λίντα Κατέχη μεγάλωσε στη Σαλαμίνα τη δεκαετία του ’50 σε οικογένεια μετρίας οικονομικής κατάστασης. Η μητέρα της την παρότρυνε να σπουδάσει και οι καθηγητές της είδαν από νωρίς την κλίση της στα μαθηματικά και τη φυσική. Έτσι, το 1969 πήγε στην Αθήνα στο 1ο Λύκειο Θηλέων και κατόπιν σπούδασε στο Εθνικό Μετσόβειο Πολυτεχνείο Αθηνών.
«Μεγάλωσα σε μια κοινωνία που μάστιζε η φτώχεια. Η χώρα υπέφερε μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και τον Εμφύλιο. Πολλές φορές δεν είχαμε να φάμε. Αυτό με έκανε να θέλω να κυνηγήσω μια καλύτερη ζωή, να ανακαλύψω το ταλέντο μου, να το αναπτύξω και να γίνω, εντέλει, Ηλεκτρολόγος Μηχανικός» έχει δηλώσει σε συνέντευξή της στην ιστοσελίδα greekreporter.

Η φυγή στο εξωτερικό

Αρχικά πίστευε ότι οι γνώσεις του σχολείου και του πανεπιστημίου αρκούσαν. Όμως, όταν εργάστηκε με μια ερευνητική ομάδα, είδα ότι υπήρχαν επιστήμονες με πολύ περισσότερες γνώσεις από εκεινη: «Έτσι, το Πάσχα του 1979 άλλαξα τρόπο σκέψης, τα μάζεψα και έφυγα για την Αμερική.

Οι διακρίσεις

Της έχει απονεμηθεί το Αριστείο AHC για τη συμβολή της ως ακαδημαϊκός, έγινε μέλος της Εθνικής Ακαδημίας Μηχανολογίας, όπως επίσης και πρύτανης του Πανεπιστημίου στο Davis.


Πληροφορίες από: ucdavis.edu και usa.greekreporter.gr


Τρίτη 6 Οκτωβρίου 2015

ΠHΡΑΜΕ ΤΟ ΧΡΥΣΟ ΣΤΟ ΜΟΥΝΤΙΑΛ ΚΗΠΩΝ ΤΗΣ ΙΑΠΩΝΙΑΣ!!!!!!!!!Η Κωνσταντίνα Στάρα κατέκτησε την πρώτη θέση στο Gardening World Cup παρουσιάζοντας έναν «ελληνικό κήπο».



Η Κωνσταντίνα Στάρα μας στέλνει ένα γεμάτο ενθουσιασμό mail από το Ναγκασάκι της Ιαπωνίας «Πήρα το πρώτο βραβείο». Είναι 7 το απόγευμα στην Αθήνα ,μία ώρα μετά τα μεσάνυχτα εκεί. Στο opening gala ενός από τους σημαντικότερους διαγωνισμούς αρχιτεκτονικής κήπου, παγκοσμίως, ένα κορίτσι από την Ελλάδα έχει μόλις κατακτήσει την πρώτη θέση, ανάμεσα σε 35 συμμετ οχές από κάθε γωνιά του πλανήτη, και δεν μπορείς να κρύψει τη χαρά της. Λογικό.
Κωνσταντίνα, παρουσιάζεις στο Gardening World Cup, στην Ιαπωνία έναν «ελληνικό κήπο». Ποια είναι τα κύρια γνωρίσματά του και πώς σχεδιάζεται η αρχιτεκτονική του; Το θέμα του φετινού Gardening World Cup είναι «Η χώρα μου, η κουλτούρα μου». Μας ζητήθηκε να βασίσουμε το σχέδιο του κήπου σε ένα concept. Ήδη από τα πρώτα λεπτά διαβάζοντας τους όρους συμμετοχής άρχισε να σχηματίζεται στο μυαλό μου μια ιδέα. Τι είναι για μένα η Ελλάδα; Ζώντας πολλά χρόνια στο εξωτερικό η Ελλάδα είναι μια συλλογή από μικρές όμορφες αναμνήσεις. Είναι η γιαγιά που κάθε χρόνο άσπριζε τα σκαλοπάτια του σπιτιού στο χωριό, είναι ο βασιλικός και τα γεράνια στις γλάστρες. Είναι εκείνες οι Ανοιξιάτικες Κυριακές που μαζευόμαστε όλη η οικογένεια να φάμε στο τραπέζι της αυλής κάτω από την κληματαριά. Είναι οι φίλοι που περνούσαν από το σπίτι για καφέ και κουβέντα. Το concept του κήπου μου είναι «Παρέα». Κύριος στόχος του είναι να συγκεντρώνει τους φίλους και την οικογένεια γύρω από ένα τραπέζι. Η αρχιτεκτονική του έχει βασιστεί στην παραδοσιακή νησιώτικη αρχιτεκτονική και οι επιλογές των φυτών είναι όσο γινόταν πιο κοντά στα κατ’ εξοχήν φυτά που χρησιμοποιούνται στους Ελληνικούς κήπους με καθαρά μεσογειακά χρώματα. Μια ελιά, κόκκινα γεράνια, λεβάντες και δενδρολίβανα είναι μερικά από τα κύρια φυτά στον κήπο.

Εργάζεσαι στην Ταϊλάνδη ως αρχιτέκτονας τοπίου-γεωπόνος. Ποιό είναι το κυρίως αντικείμενο της δουλειάς σου, τί σου ζητούν οι πελάτες και γιατί η Ταϊλάνδη ως βάση σου; Εργάζομαι στην Ταϊλάνδη σ’ ένα γραφείο αρχιτεκτονικής τοπίου Ταϊλανδικών συμφερόντων. Δουλεύω σε όλα τα στάδια ενός έργου, από τις αρχικές συναντήσεις με τους πελάτες, το conceptual design, μέχρι τις κατασκευαστικές λεπτομέρειες, τα specifications και την επίβλεψη κατασκευής. Κάποια από τα κυριότερα έργα που έχω συμμετάσχει δουλεύοντας για την Landscape Architects of Bangkok είναι το πάρκο για τα κεντρικά γραφεία της SCG στην Μπανγκόκ, ένας υπερπολυτελής κήπος ιδιωτικής κατοικίας στο Ομάν, και μία πρόταση landscape planning για την Ayutthaya να φιλοξενήσει την EXPO το 2020. Η Ταϊλάνδη απέσυρε την υποψηφιότητα και το έργο αυτό δεν έγινε ποτέ πραγματικότητα.  Αυτή τη στιγμή συντονίζω την σχεδιαστική ομάδα σ’ ένα έργο στο Ho Chi Minh του Βιετνάμ.
Στην Ταϊλάνδη ξεκίνησα να δουλεύω το καλοκαίρι του 2012. Πίστευα τότε ότι θα έμενα μόνο μερικούς μήνες. Το θεωρούσα ένα πέρασμα από την Ιαπωνία όπου έκανα το μεταπτυχιακό μου στην Αρχιτεκτονική Τοπίου, πίσω στην Ευρώπη. Το πρώτο πράγμα που μου έκανε καλή εντύπωση ήταν η πληθώρα έργων διαφόρων μεγεθών, από ιδιωτικούς κήπους, συγκροτήματα κατοικιών, ξενοδοχεία, έργα landscape planning που διαχειριζόταν η εταιρεία.  Αμέσως συνηδητοποίησα την διαφορά στην ταχύτητα υλοποίησης ενός έργου στην Ταϊλάνδη σε σύγκριση με άλλες χώρες. Είναι μεγάλη ευτυχία για έναν αρχιτέκτονα τοπίου να βλέπει τα σχέδιά του να γίνονται πραγματικότητα σε σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα, ειδικά για τα μεγάλα έργα. ‘Ετσι, πολύ εύκολα, οι έξι μήνες έγιναν ένας χρόνος και ο ένας χρόνος, τρεις.
Πώς μπορεί κανείς να φτιάξει τον κήπο του με βάση κάποιο αρχιτεκτονικό σχέδιο; Υπάρχει τέτοια κουλτούρα στην Ελλάδα; Το πρώτο βήμα θα είναι να βρει κάποιος έναν αρχιτέκτονα τοπίου. Στην πρώτη συνάντηση, θα μιλήσετε για το στυλ, τα αγαπημένα σας φυτά, τη χρήση και συντήρηση του κήπου, τί στοιχεία θέλετε να έχει και πως τον ονειρεύεστε. Ο αρχιτέκτονας τοπίου θα μεταφράσει όλα τα δεδομένα και τις επιθυμίες σας σε ένα σχέδιο, θα προτείνει σχεδιαστικές εναλλακτικές λύσεις, υλικά, σχέδιο φύτευσης, ειδικές κατασκευές. Πιστεύω πως ναι, υπάρχει τέτοια κουλτούρα στην Ελλάδα. Επίσης υπάρχουν πολλοί αξιόλογοι ‘Ελληνες αρχιτέκτονες τοπίου.

Τί μπορεί να δει κανείς σε έναν διαγωνισμό όπως το Gardening World Cup; Στο Gardening World Cup φέτος μπορεί κάποιος να δει, 35 κήπους από όλο τον κόσμο και παράλληλα μια διεθνή έκθεση ανθοδετικής. Η κριτική επιτροπή δίνει 3 βραβεία στους 3 καλύτερους κήπους και 3 επιπλέον ειδικά βραβεία για καλύτερο concept, καλύτερη χρήση χρωμάτων και καινοτόμο σχέδιο. Ειδικά τις δύο πρώτες μέρες της έκθεσης (3 και 4 Οκτωβρίου) υπάρχουν ξεναγήσεις των κήπων από τους ίδιους τους σχεδιαστές με ταυτόγχρονη μετάφραση στα Ιαπωνικά. Οι επισκέπτες έχουν επίσης την δυνατότητα να αγοράσουν τους κήπους ή μέρος αυτών ή να ζητήσουν να γίνει τροποποίηση του σχεδίου ειδικά για το δικό τους χώρο. Πέραν όμως των βραβείων, το να συμμετάσχω σε μια τέτοια διοργάνωση είναι ήδη μια μεγάλη νίκη. Ο ελληνικός κήπος δεν θα υπήρχε στο Gardening World Cup φέτος χωρίς την συμβολή του άψογου προσωπικού του Huis Ten Bosch, Yuko Tanabe Nagamura και Brian Snow, της κατασκευαστικής εταιρίας Ryokuka-en, του πρώην συναδέλφου Akachai Werasakulchai ο οποίος έκανε το drafting από τη Σιγκαπούρη, και την στήριξη ενός υπέροχου συντρόφου, της οικογένειας και των φίλων.
Γιατί οι Ιαπωνικοί κήποι είναι τόσο φημισμένοι παγκοσμίως;Όσο για τους Ιαπωνικούς κήπους είναι πολλά τα στοιχεία που τους κάνουν τόσο διάσημους σε όλο τον κόσμο. Είναι η γοητεία του εφήμερου στοιχείου, οι απίστευτες λεπτομέρειες, ο συμβολικός χαρακτήρας. Μπορεί κανείς να εμβαθύνει πάρα πολύ και έχουν γραφτεί άπειρα βιβλία πάνω σε αυτό. Αυτό όμως που νομίζω ότι νιώθουν όλοι όταν επισκέπτονται έναν ιαπωνικό κήπο είναι η ομορφιά που μπορεί να παρουσιάζεται απρόσμενα στη στροφή του μονοπατιού και η ηρεμία που νιώθεις ξεχνώντας ότι βρίσκεσαι ακόμη στο κέντρο μιας μεγάλης πόλης.

http://popaganda.gr/pirame-chriso-sto-mountial-kipon-tis-iaponias/

Πέμπτη 17 Σεπτεμβρίου 2015

Η ΦΟΙΤΗΤΡΙΑ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ ΚΡΗΤΗΣ ΠΟΥ ΕΔΩΣΕ......ΦΩΝΗ ΣΕ 17χρονη ΜΕ ΤΕΤΡΑΠΛΗΓΙΑ

Η ιδέα βραβεύτηκε από τη Μονάδα Καινοτομίας του Πολυτεχνείου, ενώ αναζητούνται τρόποι για να αξιοποιηθεί εμπορικά η πλατφόρμα.
Η ιδέα γεννήθηκε με αφορμή τη Στέλλα, ένα 17χρονο κορίτσι που πάσχει από τετραπληγία. Η μοναδική κίνηση που ο εγκέφαλός της μπορεί να ελέγξει είναι αυτή του δεξιού ποδιού της, ενώ πρόκειται για μια κοπέλα νοητικά υγιή με οξεία αντίληψη και εξαιρετική μνήμη.
Πώς είναι άραγε η ζωή για κάποιον που ενώ καταλαβαίνει δεν μπορεί να μιλήσει; Και που ενώ έχει συναισθήματα, αδυνατεί να τα εξωτερικεύσει, να εκφράσει την πείνα, τον σωματικό πόνο ή τη χαρά;
Ξεκινώντας από αυτά τα ερωτήματα και αναζητώντας λύση στα αδιέξοδα που θέτουν, μια Ελληνίδα φοιτήτρια του Πολυτεχνείου Κρήτης, η Βιλελμίνη Καλαμπρατσίδου, σχεδίασε μια πρωτοποριακή πλατφόρμα επικοινωνίας για άτομα με σοβαρά κινητικά προβλήματα, μια καινοτόμα εφαρμογή που μπορεί με χαμηλό κόστος να αναβαθμίσει σημαντικά την ποιότητα ζωής κινητικά ανάπηρων ατόμων που στερούνται ομιλίας.
Η ιδέα βραβεύτηκε από τη Μονάδα Καινοτομίας του Πολυτεχνείου, ενώ η κυρία Καλαμπρατσίδου, η οποία συνεχίζει πλέον τις σπουδές της στο Πανεπιστήμιο Νιου Τζέρσεϊ των ΗΠΑ, αναζητεί τρόπους για να αξιοποιηθεί εμπορικά η πλατφόρμα.
«Η εφαρμογή αναπτύχθηκε με σκοπό να δώσει σε αυτό το κορίτσι και σε κάθε άλλο άτομο με παραπλήσια κινητικά προβλήματα τη δυνατότητα να βελτιώσει από μόνο του την επικοινωνία του με τον κόσμο και να εξελιχθεί πνευματικά διαβάζοντας βιβλία, παρακολουθώντας βίντεο, ακούγοντας μουσική και βλέποντας φωτογραφίες, όλα αυτά αυτόνομα, πατώντας απλώς ένα κουμπί, χωρίς να έχει ανάγκη τη βοήθεια συνοδού» λέει μιλώντας στο «Εθνος» η δημιουργός της πλατφόρμας.
Δίνει λύσεις
«Εμαθα για τη Στέλλα μέσω ενός φίλου. Μου εξήγησε την κατάσταση και ότι η δασκάλα της προσπαθούσε να τη βοηθήσει με κάθε τρόπο. Εκείνη είχε ανακαλύψει ότι η Στέλλα έμαθε να διαβάζει μόνη της και πίστευε βαθύτατα ότι είχε πιθανότητες εξέλιξης με την κατάλληλη τεχνολογική υποστήριξη. Λόγω, όμως, του ότι στην αγορά δεν υπήρχαν εξειδικευμένες εφαρμογές για την περίπτωσή της και σε τιμή προσεγγίσιμη, έψαχναν κάποιον που να μπορεί να φτιάξει κάτι. Μου άρεσε πολύ η ιδέα να σχεδιάσω μια τέτοια εφαρμογή, γιατί πιστεύω ότι ένας μηχανικός πρέπει να δίνει λύση στα προβλήματα της κοινωνίας και να ικανοποιεί τις ανθρώπινες ανάγκες».
Η εφαρμογή λειτουργεί μέσω ενός laptop ή tablet και προσαρμόζεται στις διαφορετικές ανάγκες του κάθε ατόμου. Στην περίπτωση της Στέλλας ένα μεγάλο κουμπί, το οποίο εκείνη χειρίζεται με το πόδι, λειτουργεί ως ποντίκι και της δίνει πρόσβαση στα εικονίδια της εφαρμογής μέσω του αυτόματου κυκλικού σκαναρίσματος των εκάστοτε επιλογών. Τα εικονίδια καλύπτουν λεκτικά μεγάλη ποικιλία δραστηριοτήτων, φυσικών αναγκών, επιθυμιών, όπως «διψάω», «πεινάω», «πονάει το κεφάλι μου», «θέλω να μείνω μόνη μου» ή «να φορέσω αυτό», κάτι που όπως επισημαίνει η κυρία Καλαμπρατσίδου «είναι μια αξία ανεκτίμητη, παρότι εμείς το θεωρούμε δεδομένο και δεν το καταλαβαίνουμε.
Επίσης σημαντικό και καινοτόμο σε σχέση με τα προϊόντα που υπάρχουν στην αγορά είναι ότι το συγκεκριμένο λογισμικό συνδυάζει την επικοινωνία με την προσωπική απασχόληση και διασκέδαση.
Μέσω της εφαρμογής ο χρήστης μπορεί να διαβάζει βιβλία, να βλέπει ταινίες, εικόνες και να ακούει μουσική με μία κίνηση. Η εφαρμογή είναι πλήρως προσαρμόσιμη στις λογοτεχνικές, μουσικές προτιμήσεις του χρήστη και επιπλέον μπορεί να αποθηκεύει στατιστικές πληροφορίες των προτιμήσεών του.
ΤΟ ΕΠΙΤΕΥΓΜΑ
Πώς άλλαξε η ζωή του κοριτσιού
«Είναι σαν να έρχεται ξαφνικά ένα δώρο για το παιδί σου» λέει ο κ. Κώστας Κουμπιάδης, πατέρας της Στέλλας, περιγράφοντας στο «Εθνος» την επίδραση που είχε η πρωτοποριακή εφαρμογή στη ζωή της κόρης του. Η Στέλλα έχει τελειώσει το γυμνάσιο, όμως οι επιλογές για περαιτέρω ανάπτυξη της προσωπικότητάς της με αυτονομία είναι ελάχιστες.
«Η δοκιμή της πλατφόρμας στη Στέλλα ήταν επιτυχημένη» λέει ο κ. Κουμπιάδης.
Η δυνατότητα
«Το να έχει κάποιος με κινητικά προβλήματα τη δυνατότητα να εκφράσει τις διαθέσεις του, τις ανάγκες, ένα ερώτημα, ένα σχόλιο, το να μπορεί απλά να πει καλημέρα ή ''θέλω νερό'' ή ''δεν αισθάνομαι ευχαριστημένη'' με το πάτημα ενός κουμπιού, είναι πάρα πολύ σημαντικό. Αυτό που θα με ενδιέφερε ιδιαίτερα να αναπτυχθεί περισσότερο είναι ο τομέας του παιχνιδιού και της μουσικής, δραστηριότητες στις οποίες δεν μπορεί να έχει πρόσβαση με άλλο τρόπο ένα άτομο με κινητικά προβλήματα».
Ο ίδιος εξηγεί ότι είδε την ψυχολογία της κόρης του να αλλάζει χρησιμοποιώντας την εφαρμογή και διαπίστωσε ότι ήθελε να ασχολείται όλο και περισσότερο με αυτήν. «Επαιρνε μαζί της το σύστημα και εκτός σπιτιού αλλά και στο σχολείο, ενώ η δασκάλα της είχε ενσωματώσει και σχολικά βιβλία στο λογισμικό. Δεν ήταν μόνο κάτι ευχάριστο αλλά και αναγκαίο. Η Βιλελμίνη είναι άξια συγχαρητηρίων, γιατί στην Ελλάδα με πενιχρά μέσα κατόρθωσε κάτι που δεν το φτιάχνουν οι ξένοι.



Πηγή: ΕΘΝΟΣ / Κατερίνα Ροββά

Παρασκευή 11 Σεπτεμβρίου 2015

ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΑΡΒΑΝΙΤΑΚΗΣ: ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΦΟΥΡΝΑΡΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΩ ΠΟΥ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΕΝΑ ΒΑΝ ΓΕΜΑΤΟ ΨΩΜΙΑ ΣΤΟΥΣ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ.

Ο Πρόεδρος  της Κομισιόν Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ δήλωσε  ότι  «η Ευρώπη είναι ο φούρναρης της Κω που δίνει το ψωμί στους πρόσφυγες».



Απλός στρατιώτης, χωρίς ανταλλάγματα και προσδοκία υλικής αμοιβής ή προσωπικής προβολής, βοήθησε και συνεχίζει να βοηθάει τους χιλιάδες πρόσφυγες που βρίσκουν καταφύγιο στο νησί. Με ποιον τρόπο; Γεμίζοντας, σχεδόν, κάθε μέρα ένα βαν με φρέσκο ψωμί που φτιάχνει ο ίδιος και τα παιδιά του και τους το προσφέρει!
Πάνω από εκατό κιλά ψωμί φτάνει στους πρόσφυγες μόνο από τον κ. Διονύση!
Το ίδιο, όπως μας αποκάλυψε ο κ. Αρβανιτάκης μιλώντας στο «Έθνος», κάνουν και άλλοι ιδιοκτήτες φούρνων στο νησί, αλλά και πολλοί εθελοντές που έχουν αγκαλιάσει όλους αυτούς τους ανθρώπους που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν συγγενείς, πατρίδα και αγαπημένα χώματα για το ταξίδι της ελπίδας, της διαφυγής, της ζωής...
Με καταγωγή από τον Πύργο Ηλείας, ο 76χρονος Διονύσης έχει ζήσει στο πετσί του, όπως λέει, τι σημαίνει ξεριζωμός και προσφυγιά. Πέρα από την ενσυνείδητη και ανιδιοτελή προσφορά στο συνάνθρωπο, για τον κ. Διονύση η έννοια της αλληλεγγύης είναι βαθιά ριζωμένη μέσα του.
 Η δική του ξενιτιά
«Θυμάμαι, μικρό παιδί ήμουν ακόμη, όταν αναγκάστηκα για ένα καλύτερο αύριο να φύγω από τον τόπο μου και να πάω μετανάστης στην Αυστραλία. Η ξενιτιά είναι δύσκολη. Έπιασα δουλειά ως ζαχαροπλάστης-αρτοποιός, αυτήν την τέχνη γνώριζα και τα κατάφερα με πολύ κόπο και δουλειά. Εκεί γνώρισα τη γυναίκα μου, την Ευαγγελία, και το '70, όταν είχαμε κάνει ένα γερό κομπόδεμα, αποφασίσαμε να έρθουμε και να ζήσουμε στην Κω, στον τόπο καταγωγής της συζύγου, φτιάχνοντας τη δική μας επιχείρηση. Εδώ μένουν και οι τρεις μου γιοι με τις οικογένειές τους, εκτός από την κόρη μας που ζει στον Βόλο. Αυτήν τη στιγμή έχουμε επτά καταστήματα στο νησί, αλλά τα έχουν αναλάβει τα παιδιά μου», αναφέρει συγκινημένος ο 76χρονος.
Όταν τον ρωτάμε πώς πήρε την απόφαση να βοηθήσει τους πρόσφυγες, η απάντησή του αποκαλύπτει το μεγαλείο ψυχής αυτού του ανθρώπου, ενώ ταυτόχρονα αναδεικνύει και τη δύσκολη κατάσταση που βιώνουν όλο αυτό το διάστημα οι κάτοικοι του νησιού από την προσέλευση των προσφύγων.
«Αυτά που βλέπουμε και ζούμε τόσους μήνες τώρα δεν μεταφέρονται εύκολα. Μικρά παιδιά από τη Συρία, το Αφγανιστάν πέφτουν κάτω και φωνάζουν "μαμ". Μας δείχνουν με τα χεράκια τους το ψωμί. Δεν γνωρίζουν τη λέξη φαγητό. Ποιος άνθρωπος μπορεί να μείνει ασυγκίνητος όταν βλέπει ένα μικρό παιδί να τρώει χώμα; Πείτε μου... Χωρίς κανένα δισταγμό, καμία δεύτερη σκέψη, είπα κάθε μέρα θα τους φτιάχνω ψωμί και με το βαν θα τους το πηγαίνω. Όποιος δεν έχει πεινάσει, δεν μπορεί να μπει στη θέση αυτών των ανθρώπων. Πρόσφυγες... "Εμείς" και "εκείνοι" στο ίδιο νησί, βίοι παράλληλοι που συγκλίνουν στην έννοια άνθρωπος», προσθέτει ο κ. Αρβανιτάκης.
Μαρίνα Ζιώζιου http://www.koutipandoras.gr/


Δευτέρα 7 Σεπτεμβρίου 2015

TELEGRAPH: ΤO ΗΡΩΔΕΙΟ ΤΟ ΠΙΟ ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ!!!!!




Το Ηρώδειο είναι ένα από τα πιο εντυπωσιακά, αν όχι το πιο εντυπωσιακό, 
θέατρα του κόσμου σύμφωνα με την ηλεκτρονική έκδοση 
της εφημερίδας Telegraph.
Η Telegraph παραθέτει 12 θέατρα, που αποτελούν τα καλύτερα του κόσμου.
 Πρώτη επιλογή είναι το Ωδείο Ηρώδου Αττικού, που κοσμεί από τον 
2ο αι. μ.Χ τη νοτιοδυτική πλαγιά της Ακρόπολης των Αθηνών. 
Η Telegraph παραθέτει και πληροφορίες σχετικά με το Ηρώδειο 
όπως το γεγονός ότι η αναστήλωση στις θέσεις των θεατών 
και την ορχήστρα, άρχισε τη δεκαετία του 1950, ενώ από τότε 
έχει φιλοξενήσει σπουδαίες συναυλίες, από την Μαρία Κάλλας 
μέχρι τον Ελτον Τζον. Χτίστηκε από τον πάμπλουτο Ηρώδη Αττικό, 
φιλόσοφο και γόνο παλιάς αθηναϊκής οικογένειας, στη μνήμη 
της συζύγου του Ρήγιλλας.
Η λίστα συμπληρώνεται από 11 ακόμη θέατρα τα οποία είναι τα ακόλουθα:
The Seebühne, το πλωτό θέατρο στην Αυστρία
Gran Teatro La Fenice στην Ιταλία
Copenhagen Opera House στη Δανία
Fox Theatre στις ΗΠΑ
Guangzhou Opera House στην Κίνα
Minack Theatre στη Μ. Βρετανία
Winter Garden and Elgin Theatre στον Καναδά
Oslo Opera House στη Νορβηγία
Wuxi Grand Theatre στην Κίνα
Boston Opera House στις ΗΠΑ
Walt Disney Concert Hall στις ΗΠΑ