Τετάρτη 22 Απριλίου 2015

H TΡΑΓΩΔΙΑ ΤΗΣ ΡΟΔΟΥ ΑΝΕΔΕΙΞΕ ΕΝΑΝ ΗΡΩΑ, ΤΟΝ ΛΟΧΙΑ ΑΝΤΩΝΗ ΝΤΕΛΗΓΙΩΡΓΗ, ΠΟΥ ΕΣΩΣΕ ΜΕ ΤΗΝ ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΤΟΥ 20 ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ!!!!

ΤΟΥ ΑΞΙΖΟΥΝ ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΛΕΒΕΝΤΙΑ ΤΟΥ ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΨΥΧΗ

Βρέθηκε εντελώς τυχαία κοντά στο σημείο του ναυαγίου την κρίσιμη ώρα και έμελλε να σώσει με τα ίδια του τα χέρια του 20 μετανάστες.


Μέσα από την τραγωδία αναδείχτηκε η ανθρωπιά. Πάρα πολλοί βούτηξαν στη θάλασσα για να σώσουν τους συνανθρώπους τους. Ο Αντώνης Ντεληγιώργης, Λοχίας ΕΠΟΠ ,μόνος του έσωσε 20 μετανάστες, όπως μεταδίδουν και ΜΜΕ από την Ρόδο.Ο λοχίας που κατάγεται από τη Λέρο και υπηρετεί στη Ρόδο βρισκόταν στην περιοχή και βούτηξε αμέσως στη θάλασσα. Δεν ήταν εύκολη η προσπάθεια γιατί όπως εξηγεί ο ίδιος μιλώντας στην εφημερίδα Δημοκρατία, στην περιοχή υπάρχουν πολύ ισχυρά ρεύματα.


 Η περιγραφή του για όσα έζησε προσπαθώντας να σώσει όσο το δυνατόν περισσότερους συγκλονίζει «Υπήρχε και μια γυναίκα 9 μηνών έγκυος, την οποία με βοήθησαν και άλλοι να βγάλω έξω. Με το ζόρι, στην αρχή, κατάφερα να μεταφέρω δυο τρία άτομα στη στεριά. Ήταν καμιά δεκαριά στο ίδιο σημείο. Ανάμεσά τους ήταν κι ένας 40χρονος άνδρας, που ανέπνεε με δυσκολία. Είχε σχεδόν χάσει τις αισθήσεις του. Αργότερα έμαθα ότι, παρά τις προσπάθειες των διασωστών, τελικά δεν τα κατάφερε. Εκείνο που δε θα ξεχάσω ποτέ ήταν η εικόνα του παιδιού που ανασύρθηκε νεκρό στα χέρια ενός διασώστη» περιγράφει σοκαρισμένος.

Iefimerida.gr





ΜΙΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: "ΘΕΩΡΩ ΤΗ ΧΕΙΡΟΤΕΡΗ ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΠΟΛΥ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΑΠΟ ΜΙΑ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ"

Μετά το σάλο και τα ειρωνικά σχόλια που προκάλεσε η αποκάλυψη ότι ο Σάκης Ρουβάς θα ερμηνεύσει το «Άξιον Εστί» στη συναυλία «90 χρόνια Μίκης Θεοδωράκης», η οποία θα πραγματοποιηθεί στις 2 Μαΐου στη Νέα Σμύρνη, ο μεγάλος μουσικοσυνθέτης αποφάσισε να τοποθετηθεί δημόσια για την επιλογή του δημοφιλή τραγουδιστή.
Ο Μίκης Θεοδωράκης αποφάσισε να βάλει τα πράγματα στη θέση τους μέσα από την ακόλουθη ανακοίνωση, μέσα από την οποία αναλύει τους λόγους για τους οποίους είναι υπέρ της επιλογής του Σάκη Ρουβά:
«Επειδή τελευταία γράφτηκαν πολλές ανακρίβειες με αφορμή τη συμμετοχή του κ. Ρουβά στην συναυλία που διοργανώνει ο Δήμος Νέας Σμύρνης με το «Άξιον Εστί», αναγκάζομαι να διευκρινίσω τα εξής:
1) Είναι γνωστές οι απόψεις μου για το θέμα των «απαγορεύσεων», τις οποίες απόψεις υποστηρίζω εδώ και δεκαετίες και συνοψίζονται στα εξής:Πιστεύω ότι το έργο από τη στιγμή που θα δημιουργηθεί, ξεφεύγει ακόμα και από τον ίδιο τον δημιουργό, που δεν έχει δικαίωμα να κρίνει δικτατορικά ποιος είναι «άξιος» να το ερμηνεύσει και ποιος όχι. Μόνος κριτής είναι το κοινό και ο χρόνος. Αυτοί τελικά κρίνουν τι θα πάει στα σκουπίδια και τι θα μείνει για πάντα. Θα πρέπει επίσης να πω ότι θεωρώ την χειρότερη εκτέλεση πολύ καλύτερη από μια απαγόρευση.

2) Όχι, δεν ήταν δική μου απόφαση η επιλογή του κ. Ρουβά, όπως αναληθώς βλέπω να αναγράφεται σε διάφορες ιστοσελίδες. Την πληροφορήθηκα εκ των υστέρων, ως τετελεσμένο γεγονός, από τον μαέστρο κ. Ορφανίδη, που μίλησε εδώ και αρκετές μέρες με την γραμματέα μου, στην οποία και ανακοίνωσε την απόφαση του Δήμου Νέας Σμύρνης να οργανώσει τιμητική για τα 90 μου χρόνια συναυλία με το «Άξιον Εστί», καθώς και τα ονόματα των συντελεστών, στην επιλογή των οποίων δεν είχα την παραμικρή ανάμιξη.

3) Η όλη ιστορία με προκαλεί να τελειώσω την δήλωσή μου αυτή με τις εξής σκέψεις:

Η Μουσική μου και φυσικά και το «Άξιον Εστί» γνώρισε κατά καιρούς απαγορεύσεις από πολλές και διαφορετικές πλευρές. Χούντες, κόμματα, πολιτικές νεολαίες, εφημερίδες, τηλεοράσεις… Πώς να ξεχάσω την επιστολή ακόμα και των δικηγόρων του ίδιου του Ελύτη, την εποχή που ήμουν Γεν. Δ/ντής Μουσικών Συνόλων της ΕΡΤ, στην οποία όπως έγραφαν, «δεν ήταν σίγουροι για την ποιότητα της εκτέλεσης» (κι ας ήμουν εγώ στο πόντιουμ του μαέστρου και ο Μπιθικώτσης στον ρόλο του λαϊκού τραγουδιστή…). Για την ιστορία να πω ότι η συναυλία εκείνη δόθηκε συνολικά 3 φορές στο Ηρώδειο λόγω της πρωτοφανούς ανταπόκρισης του κοινού.

Ελληνικές Δισκογραφικές Εταιρίες που πλούτισαν από το έργο μου, απέσυραν συχνά τους δίσκους μου από το εμπόριο, ενώ πολλοί τραγουδιστές μου, για πολιτικούς ή άλλους λόγους, διέγραφαν τα έργα μου από το ρεπερτόριό τους.

Και διερωτώμαι: Ποια ήταν η αντίδραση των «φίλων της μουσικής μου» σε όλες αυτές τις περιπτώσεις; Απολύτως καμμία! Ούτε ένας Έλληνας δεν θεώρησε χρέος του να υπερασπίσει το έργο μου σε όλες αυτές τις απαγορεύσεις και αποκλεισμούς! Ούτε ένας! Και ξαφνικά βλέπω τώρα να γεμίζει το Ιντερνετ και ο τύπος από δεκάδες δημοσιεύματα «υπερασπιστών του έργου μου», που ζητούν να προστεθώ κι εγώ ο ίδιος στον μακρύ κατάλογο αυτών που κατά καιρούς το απαγόρευσαν. Και γιατί; Διότι, λένε, ο συγκεκριμένος ερμηνευτής ανήκει στην «υποκουλτούρα». Όμως τι σημαίνει άραγε ο όρος αυτός; Το θέμα είναι μεγάλο και πολύπλοκο και εξαρτάται από την οπτική γωνία του καθενός.

Σε ό,τι με αφορά, τι θέλετε να σκεφτώ, όταν βλέπω το έργο μου (που το θεωρούν υποτίθεται ποιοτικό) να μην υπάρχει στη χώρα μου; Και πώς να υπάρχει όταν βρίσκεται επί δεκαετίες ολόκληρες αντιμέτωπο με καταστάσεις σαν αυτές που ανέφερα πιο πάνω, με την ανοχή (στην καλύτερη περίπτωση) και τη σιωπή του θεωρούμενου προοδευτικού χώρου, δηλαδή τουλάχιστον του 60% του λαού μας;

Τι θα πρέπει άραγε να σκεφτώ εγώ που αφιέρωσα τη ζωή μου στην πραγματική Ελληνική Αριστερά και χάρισα στον Λαό μας έργα σαν το «Άξιον Εστί» που από τη μια τα θεωρούν, όπως λένε, υποδείγματα της «καλής κουλτούρας», κι από την άλλη ανέχονται τις κατά καιρούς απαγορεύσεις και το μποϋκοτάζ τους, ακόμα κι από τις ίδιες τις παρατάξεις στις οποίες ανήκουν; Τι να σκεφτώ βλέποντας όλους αυτούς τους ανέκαθεν απόντες να ξυπνούν μόνο στην περίπτωση Ρουβά και να ξεσπαθώνουν λαύροι απαιτώντας από μένα να απαγορεύσω τη συμμετοχή του;

Από όλα αυτά προκύπτει ότι η έννοια της υποκουλτούρας για μένα είναι διαφορετική απ' ό,τι είναι για κείνους. Είναι, πιστεύω, φυσικό να θεωρώ την γενικευμένη ηθική υποκουλτούρα, μέσα στην οποία καταδικάστηκα να ζω, ως απείρως χειρότερη από εκείνη που σχετίζεται με την Τέχνη και τα δυσδιάκριτα σύνορα ανάμεσα στις πολλές και ποικίλες της εκφάνσεις.

Αθήνα, 21η Απριλίου 2015
(Κατάλληλη ημερομηνία να μιλάμε για «απαγορεύσεις»…).

Μίκης Θεοδωράκης»
http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=26513&subid=2&pubid=113507492

ΜΑΡΑΘΩΝΙΟΣ ΤΗΣ ΒΟΣΤΩΝΗΣ: ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΔΥΝΑΜΗ ΨΥΧΗΣ

Πριν από λίγες ώρες τερμάτισε ο τελευταίος δρομέας του μαραθώνιου της Βοστόνης. Ο 39χρονος Μάικελ Μελάμεμπ ο οποίος πάσχει από μυϊκή δυστροφία ολοκλήρωσε τον αγώνα σε 20 ώρες!
Ένας καθηγητής από τη Βενεζουέλα ο οποίος θέλει να εμπνεύσει τη νεολαία της χώρας του να ασχοληθεί με τον αθλητισμό και να μην τα παρατάει ποτέ, όποια και αν είναι τα εμπόδια, είναι η μεγαλύτερη ιστορία του μαραθωνίου της Βοστόνης. Ο Μελάμεμπ, ο οποίος όταν ήταν μικρός επισκέφτηκε νοσοκομείο της Βοστόνης εξαιτίας της μυικής δυστροφίας (μυοπάθεια η οποία αποδυναμώνει τους μύς που κινούν το ανθρώπινο σώμα), ολοκλήρωσε τον μαραθώνιο σε 20 ώρες προκαλώντας τεράστια συγκίνηση στους Βοστονέζους. Μάλιστα η ιστορία του έγινε γνωστή μέσω του twitter και αρκετοί ήταν αυτοί που μόλις το πληροφορήθηκαν πήγαν στη γραμμή του τερματισμού παρά τη βροχή για να υποδεχθούν τον τελευταίο δρομέα του αγώνα. «Η βροχή, η απόσταση, το κρύο. Σήμερα τα ξεπέρασα όλα γιατί ήμασταν ομάδα. Η ανθρώπινη δημιουργικότητα, η ανθρώπινη μαγεία εμφανίζεται πάντα» δήλωσε ο 39χρονος μόλις ολοκλήρωσε τον 5ο μαραθώνιο της ζωής του. Έχοντας βάλει στόχο τους έξι μεγάλους, αγωνίστηκε και τερμάτισε σε Βερολίνο, Νέα Υόρκη, Σικάγο, Τόκιο, Βοστόνη και πλέον του λείπει μόνο του Λονδίνου.

http://sportsfeed.gr/2015/04/21/apistefti-dinami-psixis-2/