Τρίτη 5 Νοεμβρίου 2013

ΑΠΘ: ΔΙΑΚΡΙΣΗ ΓΙΑ ΚΑΙΝΟΤΟΜΟ ΜΕΘΟΔΟ ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΣΗΣ ΤΟΥ ΑΡΣΕΝΙΚΟΥ ΑΠΟ ΤΟ ΝΕΡΟ

Η ερευνητική ομάδα του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου με επικεφαλής τον επίκουρο καθηγητή του Τμήματος Χημικών Μηχανικών, Μανασσή Μήτρακα ανέπτυξε καινοτόμο μέθοδο απομάκρυνσης του αρσενικού από το νερό και κέρδισε μία από τις 11 προνομιακές θέσεις κατάταξης, ανάμεσα σε 5.000 «προϊόντα» - επιχειρήσεις από όλο τον κόσμο, στο διεθνή διαγωνισμό StartupBootCamp High TechXL που αποτελεί ένα από τα κορυφαία προγράμματα “επιτάχυνσης” νεοφυών επιχειρήσεων.



 
Η ερευνητική ομάδα του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου αποτελείται επίσης από τους Σοφία Τρεσίντση, Κωνσταντίνο Συμεωνίδη, Ρωξάνη Τζήμου-Τσιτουρίδου, Ιωσήφ Γεωργίου, Γεώργιο Σταύροπουλο, Αναστάσιο Ζουμπούλη και Μαρία Κατσικίνη.

Η εργασία της ομάδας αναφέρεται στην ανάπτυξη και παραγωγή, σε βιομηχανική κλίμακα, ενός κοκκώδους προσροφητικού υλικού χαμηλού κόστους με ακρωνύμιο AquAsZero, το οποίο αποτελείται από υδροξυ-οξείδιο σιδήρου-μαγγανίου και μπορεί να συγκρατήσει με επιτυχία το τρισθενές αρσενικό ενώ ταυτόχρονα παρουσιάζει σημαντικά υψηλότερη απόδοση στην απομάκρυνση πεντασθενούς αρσενικού από το πόσιμο νερό, σε σχέση με τα αντίστοιχα, εμπορικά προϊόντα.
“Η διάκριση βοηθάει στο να καταφέρουμε να αντλήσουμε χρηματοδότηση για τη δημιουργία μονάδας παραγωγής του υλικού μας” εξήγησε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο επικεφαλής της έρευνας, κ. Μήτρακας. Όπως διευκρίνισε, το ειδικό αυτό φίλτρο που αναπτύχθηκε σε συνεργασία με ιδιωτική εταιρεία, έχει ήδη χρησιμοποιηθεί σε ξενοδοχεία στην Ελλάδα και στην υδροδότηση δύο χωριών, της Νικήσιανης Καβάλας και του Μητρουσίου Σερρών.
Η έρευνα χρηματοδοτήθηκε από την Ευρωπαϊκή Ένωση, στο πλαίσιο του προγράμματος «AquAsZero» που υποστηρίζεται από το 7ο πλαίσιο στήριξης για ενίσχυση της έρευνας σε μικρομεσαίες επιχειρήσεις.

ΠΕΝΤΕ ΤΡΑΓΩΔΙΕΣ ΤΟΥ ΕΥΡΙΠΙΔΗ ΒΡΕΘΗΚΑΝ ΣΕ ΕΝΑΝ ΠΑΛΙΜΨΗΣΤΟ ΚΩΔΙΚΑ ΣΤΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ


 Είναι η παλαιότερη γραφή τους που έχει ως τώρα ανακαλυφθεί ενώ στο περιθώριο υπάρχουν κείμενα που ενδέχεται να μην έχουν ποτέ  δημοσιευτεί!!!



Η παλαιότερη καταγραφή πέντε τραγωδιών του Ευριπίδη (Άλκηστις, Μήδεια, Ιππόλυτος, Ορέστης, Φοίνισσες) κρυβόταν σε έναν παλίμψηστο κώδικα που φυλάσσεται στο θησαυροφυλάκιο του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων.

Πρόκειται για τον κώδικα του Παν. Τάφου 36, που μαζί με ένα άλλο χειρόγραφο, της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας, το Parisinus gr.1330, μπαίνει στο μικροσκόπιο του προγράμματος "Palamedes", που διενεργείται από το Πανεπιστήμιο Georg August του Γκέτιγκεν, το Πανεπιστήμιο της Μπολόνιας και το Ιστορικό και Παλαιογραφικό Αρχείο του Μορφωτικού Ιδρύματος της Εθνικής Τράπεζας.

Ο κώδικας του Παν. Τάφου 36 φωτογραφήθηκε το περασμένο Πάσχα με την άδεια του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων από νέας τεχνολογίας μηχανήματα και οι φωτογραφίες πέρασαν έπειτα από περαιτέρω επεξεργασία και έτσι διαπιστώθηκε στο σύνολό του είναι ένα διπλό παλίμψηστο χειρόγραφο.

"Η νεότερη γραφή του είναι του 13ου αιώνα και περιέχει το βιβλίο των Προφητών της Παλαιάς Διαθήκης. Στις παλαιότερες γραφές, που χρονολογούνται στις αρχές του 9ου - 10ου αιώνα, περιέχονται αγιολογικά κείμενα σε κεφαλαιογράμματη γραφή, ποιητικά έργα του Γρηγορίου Ναζιανζηνού σε μία πάρα πολύ κομψή μικρογράμματη γραφή των αρχών του 10ου αιώνα, ενώ σε ένα άλλο τμήμα υπάρχουν κείμενα του Αριστοτέλη από τα "Φυσικά".

Με τη διαφορά ότι εκεί που είναι γραμμένος ο Αριστοτέλης έχει γραφτεί και άλλο κείμενο, θεολογικό. Δηλαδή, το κομμάτι αυτό είναι διπλά παλίμψηστο και ως εκ τούτου η ανάγνωσή του αρκετά επίπονη" επισημαίνει ο γνωστός μελετητής παλαιογραφικών κειμένων και προσθέτει γεμάτος κέφι για ακόμη μία εξερεύνηση του παρελθόντος: "Εμείς πάντα ελπίζουμε ότι θα έχουμε κάποιες διαφορετικές μαρτυρίες για το αριστοτελικό κείμενο, ενδεχομένως κάποιες παραλλαγές του γνωστού κειμένου.

Στην παλαιότερη γραφή περιλαμβάνονται και αποσπάσματα από τραγωδίες του Ευριπίδη. Έχουμε εδώ την Άλκηστη, τη Μήδεια, τον Ιππόλυτο, τον Ορέστη και τις Φοίνισσες όπως και κείμενα ακόμη αταύτιστα.


Σε αυτό το επίπεδο γραφής υπάρχει το ενδεχόμενο να έχουμε κείμενα άγνωστα, γραμμένα στο περιθώριο, που δεν έχουν ποτέ δημοσιευτεί".

Λεπτομέρεια από τον κώδικα, Εθνική Βιβλιοθήκη Παρισίων 1330, (5ου - 6ου αι.) με τα ονόματα ΑριστοτέληςΛεπτομέρεια από τον κώδικα, Εθνική Βιβλιοθήκη Παρισίων 1330, (5ου - 6ου αι.) με τα ονόματα ΑριστοτέληςΣτην ερώτηση αν τα κείμενα του Ευριπίδη θα αλλάξουν την εικόνα που έχουμε για τις δημοφιλείς τραγωδίες του αρχαίου Ελληνα τραγικού, ο κ. Τσελίκας σημειώνει: «Αυτή τη στιγμή δεν μπορούμε να πούμε τίποτα με βεβαιότητα, καθώς τώρα αρχίζει το ερευνητικό πρόγραμμα και η ενδελεχής μελέτη. Τα παραπάνω συμπεράσματα αποτελούν μια πρώτη σύντομη θεώρηση των χειρογράφων. Η συνέχιση της έρευνας πιστεύω πως μας επιφυλάσσει και άλλες εκπλήξεις στο μέλλον».

Δευτέρα 4 Νοεμβρίου 2013

Focus: ΒΡΕΘΗΚΑΝ 1.500 ΠΙΝΑΚΕΣ ΓΝΩΣΤΩΝ ΖΩΓΡΑΦΩΝ ΠΟΥ ΕΙΧΑΝ ΚΑΤΑΣΧΕΘΕΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΝΑΖΙ.


Σχεδόν 1.500 πίνακες, μεταξύ των οποίων έργα μεγάλων ζωγράφων όπως οι Πικάσο, Ματίς και Σαγκάλ, οι οποίοι είχαν κατασχεθεί από τους Ναζί ή είχαν πωληθεί από τους Εβραίους όταν αυτοί προσπαθούσαν να γλιτώσουν από το ναζιστικό καθεστώς, βρέθηκαν σε ένα διαμέρισμα στο Μόναχο, στην νότια Γερμανία, γράφει το γερμανικό περιοδικό Focus. Η αξία τους υπολογίζεται στο 1 δισ. ευρώ.


 Η εισαγγελία του Άουγκσμπουργκ, στην νότια Γερμανία, που είναι αρμόδια για την υπόθεση αυτή, την οποία επικαλέστηκε το Γερμανικό Πρακτορείο Ειδήσεων, αρνήθηκε να σχολιάσει την πληροφορία αυτή που αποκαλύπτει το Focus.
Σύμφωνα με το περιοδικό, το οποίο επισημαίνει ότι πραγματοποίησε μια μεγάλη έρευνα, η αξία των έργων αυτών μεγάλων ζωγράφων του 20ου αιώνα, μεταξύ των οποίων βρίσκονται και πίνακες των Γερμανών Έμιλ Νόλντε, Φραντς Μαρκ, Μαξ Μπέκμαν και Μαξ Λίμπερμαν, υπολογίζεται ότι ανέρχεται σε περίπου ένα δισεκατομμύριο ευρώ.
Τα έργα αυτά βρέθηκαν αποθηκευμένα στο διαμέρισμα ενός ογδοντάχρονου.
Η γερμανική αστυνομία βρήκε τους πίνακες αυτούς το 2011, αλλά αυτό δεν είχε γίνει ποτέ γνωστό μέχρι τη δημοσίευση αυτού του άρθρου από το περιοδικό Focus. 

 Πώς βρέθηκαν όμως τα 1.500 έργα τέχνης που φέρουν υπογραφές όπως των Πάμπλο Πικάσο, Ανρί Ματίς, Πιερ Ογκίστ Ρενουάρ, Μαρκ Σαγκάλ, Μαξ Μπέκμαν, Πολ Κλέε, Οσκαρ Κοκόσκα και Μαξ Λίμπερμαν;


Ολα αρχίζουν με την άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία. Οι Ναζί αρχίζουν να λεηλατούν τα σπίτια των Εβραίων. Εισβάλλουν, κατεβάζουν από τους τοίχους όποιο πολύτιμο έργο τέχνης βρουν και το μεταφέρουν στον ηγέτη τους. Λίγο αργότερα όμως είναι που αρχίζει μια νέα μόδα. Γερμανοί με διασυνδέσεις σε χώρες όπου θα μπορούσε να φυγαδευτούν Εβραίοι όπως η Βρετανία, αρχίζουν να πλησιάζουν τους σημαδεμένους με το κίτρινο αστέρι εμπόρους τέχνης, οι οποίοι είχαν συγκεντρώσει πολλά και σπουδαία έργα. 


Τα αγοράζουν έναντι πινακίου φακής - καμιά φορά τα αποσπούσαν χωρίς χρήματα - με αντάλλαγμα την ασφαλή διαφυγή των εβραϊκών οικογενειών σε ασφαλείς περιοχές. 


Ανάμεσα σε αυτούς τους εμπόρους τέχνης, βρίσκεται και ο Χίλντεμπραντ Γκέρλιτ. Από τους πιο αξιοσέβαστους ιστορικούς τέχνης μέχρι την άνοδο του ναζισμού και λατρεύει τη μοντέρνα τέχνη. Η εμμονή του σε ό,τι πιο φρέσκο έχει να δείξει η εικαστική σκηνή της εποχής, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι η γιαγιά του ήταν Εβραία, αποτελούσαν αρκετούς λόγους για να χάσει διευθυντικές θέσεις που κατείχε σε μουσεία. 


Ωστόσο έχει και ένα πλεονέκτημα που τον καθιστά απαραίτητο στους Ναζί. Διατηρεί επαφές με συλλέκτες εντός και εκτός Γερμανίας, που κανένας άλλος δεν διέθετε. Γι' αυτό ο Γκέμπελς προσωπικά του αναθέτει να συγκεντρώσει όσα έργα το καθεστώς θεωρούσε «εκφυλισμένα», δηλαδή όσα ήταν μοντέρνα. Εκείνος ανταποκρίνεται με ζήλο, καθώς του υπόσχονται τη θέση του διευθυντή στο μελλοντικό υπερ-μουσείο που σχεδίαζε να ανοίξει ο Χίτλερ στην Αυστρία.
Ο Γκέρλιτ αποκτά εκατοντάδες έργα σε εξευτελιστικές τιμές και όταν οι Ναζί διοργανώνουν την περιβόητη έκθεση «Εκφυλισμένης τέχνης» στο Μόναχο το 1937 για να αποκαθηλώσουν τη σύγχρονή τους εικαστική δημιουργία (ο Χίτλερ πίστευε ότι όποιος ζωγραφίζει έναν ουρανό πράσινο και ένα λιβάδι μπλε πρέπει να στειρώνεται) καταφέρνει να πάρει επιπλέον περί τα 300 έργα. 



Ο πόλεμος τελειώνει. Ο Γκέρλιτ υποστηρίζει ότι ολόκληρη η συλλογή του καταστράφηκε με τον βομβαρδισμό της Δρέσδης τον Φεβρουάριο του 1945. Οι εβραϊκές ρίζες του και η απόρριψή του από τους Ναζί στην αρχή, τον κάνουν να φαίνεται στα μάτια των συμμάχων θύμα. Ουδείς τον κατηγόρησε για το ξεπούλημα των εβραϊκών συλλογών, έτσι και εκείνος συνεχίζει να εμπορεύεται έργα τέχνης έως το 1956 οπότε σκοτώνεται σε τροχαίο.


Σεπτέμβριος 2010, γερμανοελβετικά σύνορα. Οι Αρχές πλησιάζουν για τελωνειακό έλεγχο έναν άνδρα που επιβαίνει στο τρένο. Διαπιστώνουν ότι πάνω του έχει ένα φάκελο με 9.000 ευρώ. Ενα πακέτο με άδειους φακέλους. Και απολύτως τίποτα άλλο: δεν έχει αριθμό φορολογικού μητρώου και κοινωνικής ασφάλισης, δεν διαθέτει τραπεζικό λογαριασμό, δεν παίρνει σύνταξη. Δηλώνει πως δεν εργάζεται και δεν υπάρχει καμία ένδειξη εισοδήματος. «Ηταν σαν να μην υπήρχε», λέει ένας από τους αξιωματικούς που έκαναν τον έλεγχο. Το όνομά του; Κορνήλιος Γκέρλιτ. Ο μοναδικός γιος του Χίλντεμπραντ Γκέρλιτ που επέζησε.


Επόμενη κίνηση είναι η έρευνα στο διαμέρισμά του, την άνοιξη του 2011. Νοικιασμένο προς 700 ευρώ τον μήνα έμοιαζε με σκουπιδότοπο. «Πηγαίνοντας στο διαμέρισμα περιμέναμε να βρούμε μερικές χιλιάδες αδήλωτα ευρώ. Οταν όμως μπήκαμε μείναμε άναυδοι. Από το πάτωμα μέχρι το ταβάνι και από το υπνοδωμάτιο μέχρι το μπάνιο υπήρχαν στοίβες από κονσέρβες με ληγμένο φαγητό, ορισμένες μάλιστα από τη δεκαετία του '80», λέει ένας από τους αξιωματικούς που συμμετείχαν στην έρευνα. «Πίσω από όλα αυτά όμως κρύβονταν οι πίνακες, που κοστίζουν πάρα πολλά χρήματα», συνεχίζει.
Το εξώφυλλο του περιοδικού FOCUS που αποκάλυψε τα αριστουργήματα.

Πηγή: ethnos.gr

ΔΙΕΘΝΗΣ ΔΙΑΚΡΙΣΗ TOY ΕΛΛΗΝΑ ΟΡΘΟΠΕΔΙΚΟΥ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ ΤΣΙΡΙΔΗ ΠΟΥ ΤΙΜΗΘΗΚΕ ΜΕ ΤΟ ΒΡΑΒΕΙΟ ROTHMAN-RANAWAT

Με το βραβείο Rothman-Ranawat τιμάται ο αναπληρωτής καθηγητής Ορθοπεδικής Χειρουργικής του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης κ. Ελευθέριος Τσιρίδης. Το βραβείο Rothman-Ranawat  απονέμεται ετησίως σε 4 διακεκριμένους χειρουργούς αρθροπλαστικών στις ΗΠΑ και κατ’ εξαίρεση σε χειρουργούς από τον υπόλοιπο κόσμο κατόπιν αυστηρής επιλογής! 


Μια εξαιρετικής σημασίας επιστημονική διάκριση που αφορά νέους ορθοπεδικούς που προβλέπεται ότι θα ηγηθούν της ορθοπεδικής χειρουργικής τα επόμενα 20 χρόνια κατέκτησε φέτος ο αναπληρωτής καθηγητής Ορθοπεδικής Χειρουργικής του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και Δ/ντής του Διεθνούς Κέντρου Αρθροπλαστικών Ισχίου & Γόνατος ICAROS κ. Ελευθέριος Τσιρίδης.
Το βραβείο Rothman-Ranawat που απονέμεται ετησίως σε 4 διακεκριμένους χειρουργούς αρθροπλαστικών στις ΗΠΑ και κατ’ εξαίρεση σε χειρουργούς από τον υπόλοιπο κόσμο κατόπιν αυστηρής επιλογής έχει ως σκοπό να γνωρίσει τους νέους ορθοπεδικούς με τους πιο διακεκριμένους σήμερα χειρουργούς αρθροπλαστικών στις ΗΠΑ, δίνοντας έτσι την ευκαιρία να αναπτυχθεί ένα δίκτυο συνεργασιών και επικοινωνίας των χειρουργών αυτών με τα μεγαλύτερα κέντρα αρθροπλαστικής στον κόσμο.
Η βράβευση θα γίνει στα πλαίσια του ετήσιου Παναμερικανικού Ορθοπεδικού Συνεδρίου, που το 2014 θα διεξαχθεί στη Νέα Ορλεάνη των ΗΠΑ, την οποία θα ακολουθήσουν επισκέψεις στα καλύτερα κέντρα αρθροπλαστικών της Βόρειας Αμερικής που θα διαρκέσουν συνολικά 4 εβδομάδες. Το πρόγραμμα περιλαμβάνει επεμβάσεις με τους διακεκριμένους γιατρούς στα νοσοκομεία τους και ανταλλαγή εμπειριών που θα βελτιώσουν τις αμφοτερόπλευρες εμπειρίες.
"Πέραν του προσωπικού αντικρίσματος, η ελληνική διάκριση θα οδηγήσει στη δημιουργία ενός κέντρου αναφοράς αρθροπλαστικών στην Ελλάδα, οργανωμένο στα πρότυπα λειτουργίας της Βόρειας Αμερικής, το οποίο θα απολαμβάνει τη διεθνή αναγνώριση, τοποθετώντας τη χώρα μας σε ένα ισότιμο σημείο με τις ΗΠΑ. Συγχρόνως, θα δοθεί η δυνατότητα στο ελληνικό Πανεπιστήμιο αλλά και στους νεότερους ορθοπεδικούς μας να αναπτύξουν την έρευνα την καινοτομία και την κλινική πράξη ταυτόχρονα, μέσω του Κέντρου Αρθροπλαστικών, σε συνεργασία με τα μεγαλύτερα κέντρα της Βόρειας Αμερικής.
Ο κύριος όμως, πρακτικός αντίκτυπος της διάκρισης είναι ότι θα δώσει σύντομα τη δυνατότητα στους ασθενείς να απολαμβάνουν παροχές υγείας υψηλού επιπέδου στα ελληνικά πανεπιστημιακά νοσοκομεία." δήλωσε ο κ. Τσιρίδης για τη βράβευση.

Ο κ. Τσιρίδης μίλησε στο protothema.gr για την επιτυχία του, τους στόχους αλλά και για την επίσημη πρόσκλησή του από το Χάρβαρντ. 

Ποια η σημασία του βραβείου για τη χώρα μας και ποια για το ελληνικό πανεπιστήμιο;

Η σημασία του βραβείου είναι μεγάλη διότι δίνεται η δυνατότητα στην Ελλάδα, μέσω της ακαδημαϊκής μου ιδιότητας, να αξιοποιηθεί το δίκτυο των ανθρώπων αυτών από την ακαδημαϊκή ορθοπεδική κοινότητα προς όφελος όλων των νεώτερων συναδέλφων που διεκδικούν να εκπαιδευτούν στο εξωτερικό, αλλά και να επικοινωνούν με τις ΗΠΑ σε τακτά χρονικά διαστήματα. Το ελληνικό πανεπιστήμιο ωφελείται διότι ανοίγονται δρόμοι για συνεργασίες στην έρευνα, στην καινοτομία και στην κλινική πράξης μεταξύ της Ελλάδος και των μεγαλύτερων κέντρων αρθροπλαστικών των ΗΠΑ. 

Πρακτικά, υπάρχει αντίκτυπος στην υγεία του έλληνα πολίτη;

Η επικοινωνία με τα μεγαλύτερα κέντρα των ΗΠΑ δεν δίνει μόνο τη δυνατότητα να μαθαίνουμε από πρώτο χέρι την τρέχουσα ιατρική αιχμής, η οποία συμβαίνει αυτή την στιγμή στις ΗΠΑ, αλλά μας δίνει ένα βήμα ισότιμου διαλόγου και ανταλλαγής κλινικών πληροφορικών και εμπειριών και έτσι μας τοποθετεί ισάξια στην κλινική πράξη με αυτά τα κέντρα. Έτσι ο Έλληνας πολίτης μπορεί να απολαμβάνει υψηλής ποιότητας υπηρεσίες στη χώρα του.

Τι αντιπροσωπεύει για εσάς αυτό το βραβείο;

Αποτελεί μια σημαντική αναγνώριση μιας μακρόχρονης διαδρομής στη χειρουργική. Αναγνωρίζεται η χειρουργική εμπειρία μου εντός και εκτός Ελλάδος και δίνεται η ευκαιρία συστηματικής γνωριμίας και επικοινωνίας με τους σημαντικότερους συναδέλφους χειρουργούς των ΗΠΑ. Πέρα από την προσωπική ικανοποίηση που προσφέρει, μου επιτρέπει να φιλοδοξώ ότι στην Ελλάδα παρέχουμε σήμερα υγειονομικές και πιο συγκεκριμένα χειρουργικές θεραπείες στον τομέα τον αρθροπλαστικών ισοδύναμες των μεγάλων κέντρων των ΗΠΑ.

Ποιος είναι ο επόμενος στόχος σας;

Να αναπτύξουμε ένα κέντρο αρθροπλαστικών ισχίου και γόνατος, το οποίο να παρέχει υπηρεσίες υψηλής ποιότητας αντίστοιχες των αμερικανικών κέντρων και συνεπακόλουθα να συμμετέχει το κέντρο αυτό στην έρευνα και προώθηση των θεμάτων που σχετίζονται με τη συγκεκριμένη κλινική πράξη. Το κέντρο είναι ήδη στην γένεσή του στα πλαίσια της ιατρικής σχολής του πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.

Γνωρίζουμε ότι μιλάτε στο Χάρβαρντ την ερχόμενη εβδομάδα για τις κλινικές και ερευνητικές εμπειρίες στο χώρο της αρθροπλαστικής. Πείτε μας κάτι γι’ αυτό.

Στο τέλος Οκτωβρίου μιλώ στο πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ για τις αρθροπλαστικές ισχίου και γόνατος και ιδιαίτερα για μια σοβαρή επιπλοκή αυτών τα περιπροθετικά κατάγματα. που μπορεί να οδηγήσει όχι μόνο στην καταστροφή της ίδιας της πρόθεσης αλλά και στην καταστροφή του οστού γύρω από αυτή. Μετά από εμπειρία 10 ετών και θεραπεία 300 περίπου τέτοιων περιστατικών αλλά και έρευνας στον συγκεκριμένο τομέα έχουμε καταλήξει σε χρήσιμα συμπεράσματα που θα ανακοινωθούν για πρώτη φορά αυτόν τον Οκτώβριο. Η βρετανική ορθοπεδική εταιρία χρηματοδοτεί τη συγκεκριμένη έρευνά μας τα τελευταία 5 χρόνια, μέσω της τιμητικής διάκρισης Latta Fellowship.

 ΠΗΓΗ: iatronet.gr  και protothema.gr

ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΔΩΡΕΑΝ ΜΕΤΡΗΣΗΣ ΟΣΤΕΟΠΟΡΩΣΗΣ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΑ

Δράσεις μέτρησης οστεοπόρωσης και υπολογισμού καταγματικού κινδύνου του πληθυσμού, στο πλαίσιο πρόληψης και αγωγής υγείας, διοργανώνει από σήμερα Δευτέρα 4 έως και την Παρασκευή  8 Νοεμβρίου 2013, ο Κοινωνικός Οργανισμός του Δήμου Πατρέων σε συνεργασία  με την αντιδημαρχία  Υγείας, Πρόνοιας και Κοινωνικής Πολιτικής, το Τμήμα Τρίτης Ηλικίας με την υποστήριξη της 6ης ΥΠΕ.
Η δράση θα διεξαχθεί στα τρία Δημοτικά Ιατρεία του Κοινωνικού Οργανισμού του Δήμου Πατρέων και σε συνεργασία με τον αντιδήμαρχο για θέματα Περιβάλλοντος, Πρασίνου, Τοπικής Οικονομίας και των Δημοτικών Ενοτήτων Παραλίας, Βραχναιϊκων και Μεσσάτιδας κ. Σιγαλό, στα Δημοτικά Διαμερίσματα Βραχναιϊκων και Μεσσάτιδας.
Παράλληλα θα γίνει ενημέρωση του κοινού για τους παράγοντες κινδύνους οστεοπόρωσης και πρόληψης αυτών.
Πιο συγκεκριμένα το πρόγραμμα των μετρήσεων έχει ως εξής:
  • Δευτέρα 4/11/ στο ΚΑΠΗ Ζαρουχλεΐκων
  •  Τρίτη 5/11 στο Δ.Δ. Βραχναιϊκων (Παλαιό Δημαρχείο Βραχναιϊκων)
  •  Τετάρτη 6/11 στο ΚΑΠΗ Προσφυγικών
  •  Πέμπτη 7/11 στο Δ.Δ. Μεσσάτιδας (Κ.Ε.Π.)
  •  Παρασκευή 8/11 στο ΚΑΠΗ Αγυιάς
Η οστεοπόρωση είναι χρόνια πάθηση του μεταβολισμού των οστών, κατά την οποία παρατηρείται σταδιακή μείωση της πυκνότητας και ποιότητάς τους, με αποτέλεσμα αυτά με την πάροδο του χρόνου να γίνονται πιο εύθραυστα και λεπτά. Έτσι προκαλείται αυξανόμενος κίνδυνος κατάγματος (σπασίματος) των οστών, καθώς μειώνεται η ανθεκτικότητα και η ελαστικότητά τους.

Πηγή: localit.gr

Κυριακή 3 Νοεμβρίου 2013

ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ ΘΕΣΗ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΚΑΤΕΚΤΗΣΕ ΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΤΗΣ ΑΚΡΟΠΟΛΗΣ!!

ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗ ΛΙΣΤΑ ΜΕ ΤΑ  50 ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΜΟΥΣΕΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ  ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕ Η ΒΡΕΤΑΝΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ SUNDAY TIMES!!!

Πρωτιά για το Σμιθσόνιαν στην Ουάσινγκτον και δεύτερο το Βρετανικό στο Λονδίνο!
Την τρίτη θέση κατέλαβε το Μουσείο της Ακρόπολης στη λίστα με τα 50 Καλύτερα Μουσεία του Κόσμου που δημοσίευσε στο ομότιτλο τετρασέλιδο αφιέρωμά της η βρετανική εφημερίδα Sunday Times.

Κάτω από κάθε επιλεγμένο μουσείο υπάρχει και μια μικρή επεξήγηση. Για το μουσείο της Ακρόπολης η εφημερίδα γράφει: «Στην αρχαία οδό που οδηγεί στον "ιερό βράχο", όπου ο μεγαλοπρεπής Παρθενώνας δεσπόζει πάνω από την Αθήνα, βρίσκεται το Μουσείο της Ακρόπολης. Ένα νέο αστραφτερό οίκημα για τη φιλοξενία της πιο γνωστής κληρονομιάς του κλασσικού πολιτισμού. Κάθε χρόνο, εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι το επισκέπτονται για να δουν τα πολιτιστικά θαύματα ενός δοξασμένου παρελθόντος. Αυτά στέκονται πλημμυρισμένα από φυσικό φως με υποβλητικό φόντο την απίθανη θέα του αυθεντικού μνημείου». Οι συντάκτες παροτρύνουν τους αναγνώστες να δουν τα αετώματα.
Στην εισαγωγή της η εφημερίδα αναφέρει: «Τα μουσεία δεν είναι μπαγιάτικα αποθετήρια με ξεπερασμένα λείψανα. Είναι ζωντανές συλλογές της πολιτιστικής μας ζωής. Όταν τα επισκεπτόμαστε είναι σαν να κάνουμε ένα βήμα στα βάθη της ιστορίας της ανθρώπινης ζωής».
Παρακάτω, προσκαλεί τους αναγνώστες της «να κλέψουν λίγο χρόνο από τα ταξίδια τους» και να διαβάσουν τη λίστα με τους κορυφαίους προορισμούς που έχουν κατατάξει οι ειδικοί, «οι πιστοί γκουρού των μουσείων», όπως τους χαρακτηρίζει. «Στη λίστα αυτή συμπεριλαμβάνονται ινστιτούτα που δίνουν έμφαση στα ιστορικά, πολιτιστικά και επιστημονικά έργα τέχνης» επισημαίνει η εφημερίδα Sunday Times.

Στην πρώτη εικοσάδα συμπεριλαμβάνονται:

1. Μουσείο Σμιθσόνιαν στην Ουάσινγκτον
2. Βρετανικό Μουσείου στο Λονδίνο
3. Μουσείο της Ακρόπολης στην Αθήνα
4. Μουσείο Σερ Τζον Σόαν στο Λονδίνο
5. Αμερικανικό Μουσείο Φυσικής Ιστορία στη Νέα Υόρκη
6. Πολεμικό Μουσείο Ιμπέριαλ στο Λονδίνο
7. Παλάτι του Τοπ Καπί στην Κωνσταντινούπολη
8. Παλάτι των Βερσαλλιών στη Γαλλία
9. Βικτόρια και Αλπερτ στο Λονδίνο
10 Εθνικό Μουσείο της Κίνας στο Πεκίνο
11.Πιτ Ρίβερς στην Οξφόρδη
12. Μουσείο Επιστημών στο Λονδίνο
13. Ισραηλινό Μουσείο στην Ιερουσαλήμ
14. Μαυσωλείο Γουίν Σιν στην Κίνα
15. Μουσείο Χουντέριαν στο Λονδίνο
16. Εβραϊκό Μουσείο στο Βερολίνο
17. Καναδικό Μουσείο του Πολιτισμού στην Οτάβα
19. Νιους Μουσείο στο Βερολίνο
20. Τσεντράλε ντι Μοντεμαρτίνι στη Ρώμη

Πηγη Eirinika.gr






Μάθημα ανθρωπιάς από Μυτιληνιό! Βρήκε και παρέδωσε τσάντα με 2.800 ευρώ!! ...

Ιδιοκτήτρια εστιατορίου "έχασε τη γη κάτω από τα πόδια της" διαπιστώνοντας ότι από το δίκυκλο που οδηγούσε έχασε την τσάντα της με 2.800 ευρώ, τα οποία είχε συγκεντρωμένα για να καλύψει άμεσες επαγγελματικές της υποχρεώσεις
Την τσάντα βρήκε και παρέδωσε τεχνίτης αλουμινίου, ο οποίος αρνήθηκε ακόμα και την αμοιβή που του προσέφερε η κάτοχος της τσάντας!


Μάθημα ανθρωπιάς δίνει στους δύσκολους καιρούς της οικονομικής κρίσης που διανύουμε η ενέργεια ενός 29χρονου από τη Μυτιλήνη, ο οποίος βρήκε και παρέδωσε γυναικεία τσάντα με το ποσό των 2.800 ευρώ, αρνούμενος ακόμη και την αμοιβή που του προσέφερε με ευγνωμοσύνη η κάτοχός τους.
Η τσάντα χάθηκε ανήμερα της 28ης Οκτωβρίου επί της οδού Θεοφίλου Χατζημιχαήλ της Μυτιλήνης πίσω από το Νοσοκομείο, ενώ όταν η κάτοχός της διαπίστωσε την απώλεια, δεν πίστευε σε καμία περίπτωση πως σε τέτοιες εποχές θα την παραλάμβανε ακέραια λίγες ώρες αργότερα.
Την τσάντα βρήκε ο 29χρονος τεχνίτης αλουμινίου, Γιάννης Μπάγιας, ο οποίος αφού την άνοιξε και βρήκε από το δίπλωμα οδήγησης τα στοιχεία της κατόχου, επικοινώνησε μαζί της παραδίδοντάς την.
Με 2.800 ευρώ
Η τσάντα ανήκει στην ιδιοκτήτρια του ουζερί "Φοίνικας" στην πλατεία Αλυσίδας Κατερίνα Κανλή, η οποία καθ’ οδόν το μεσημέρι της Δευτέρας για την επιχείρησή της "έχασε τη γη κάτω από τα πόδια της" όταν διαπίστωσε πως είχε χάσει την τσάντα της, στην οποία εκτός από τα προσωπικά της αντικείμενα βρισκόταν και το ποσό των 2.800 ευρώ, το οποίο συγκέντρωνε επί μέρες για την κάλυψη του μισθώματος για το κατάστημα που διατηρεί, καθώς και άλλων επαγγελματικών της υποχρεώσεων.
«Δεν πίστευα, ιδιαίτερα τώρα με την οικονομική κρίση, ότι η τσάντα μου θα βρισκόταν και θα μου την επέστρεφαν ακέραια και θέλω πραγματικά να εκφράσω τις ολόθερμες ευχαριστίες μου σε αυτόν το νέο άνθρωπο, για να μην σας πω ότι αισθάνομαι και τυχερή που την είδε πρώτο το συγκεκριμένο παλικάρι, για το οποίο οι γονείς και συγγενείς του πρέπει να καμαρώνουν», δήλωσε χθες στα "Νέα της Λέσβου" η επαγγελματίας από το χώρο της εστίασης.
Η απώλεια
Η κ. Κανλή είχε ξεκινήσει από την Καλλιθέα όπου είναι κάτοικος, λίγο μετά τις 12 το μεσημέρι προκειμένου να διευθετήσει κάποιες υποχρεώσεις της, ώστε να καταλήξει στη συνέχεια στο ουζερί ιδιοκτησίας της στην πλατεία Αλυσίδας. «Όταν σε κάποια στιγμή σταμάτησα στο βενζινάδικο του Τυροπώλη για να βάλω καύσιμα στο μηχανάκι "πάγωσα", διαπιστώνοντας ότι η τσάντα είχε πέσει και δεν μπορούσα να φανταστώ σε ποιο ύψος όλης της διαδρομής από την Καλλιθέα απ’ όπου ξεκίνησα», τόνισε η επαγγελματίας. Και συνέχισε: «Γύρισα πίσω, αλλά δεν κατάφερα να βρω την τσάντα οπότε κατευθείαν απευθύνθηκα στην Αστυνομία, ζητώντας έντρομη βοήθεια και πράγματι ενημέρωσαν τα περιπολικά που κινούνταν στη Μυτιλήνη για την περίπτωση ανεύρεσης. Καταλαβαίνετε, ιδιαίτερα στις μέρες μας, το ποσό των 2.800 ευρώ είναι σημαντικό και το συγκεντρώναμε ευρώ-ευρώ επί 1 ολόκληρο μήνα για να καλύψουμε το ενοίκιο για το ακίνητο στο οποίο στεγάζεται η επιχείρησή μας, καθώς και άλλες υποχρεώσεις που δεν επιδέχονταν αναβολής. Όταν έφτασα γύρω στη 1 το μεσημέρι στην επιχείρηση ακόμα και οι υπάλληλοι στην κουζίνα κατάλαβαν ότι δεν ήμουν καλά και πώς να είμαι, άλλωστε, χάνοντας ένα τέτοιο ποσό».
Συνεχίζοντας την αφήγησή της στην εφημερίδα μας η εστιάτορας ανέφερε: «Καθίσαμε στο μαγαζί και περιμέναμε εξυπηρετώντας τον κόσμο μήπως και μας τηλεφωνούσαν από την Αστυνομία. Ήταν η τελευταία μας ελπίδα. Ποιος όμως θα ήταν αυτός που θα έβρισκε αυτό το ποσό και θα μας το παρέδιδε, ήταν η αγωνία μας».
Ήταν νωρίς το απόγευμα όταν το τηλέφωνο της επιχείρησης χτύπησε και από την άλλη άκρη της γραμμής το άτομο που καλούσε δήλωνε στην επαγγελματία ότι έχει στην κατοχή του την τσάντα της, καλώντας την να την παραλάβει.«Έφυγα αμέσως από την επιχείρηση και πήγα και βρήκα αυτό το παλικάρι πιστεύοντας στην αρχή ότι θα είχε βρει την τσάντα μόνο με τα προσωπικά μου αντικείμενα και ότι ίσως κάποιος άλλος που την είχε βρει νωρίτερα είχε πάρει τα χρήματα. Όταν άνοιξα την τσάντα, αφού μου την παρέδωσε και διαπίστωσα ότι τα χρήματα βρίσκονταν στη θέση τους, δεν πίστευα στα μάτια μου και ακόμα δεν σας κρύβω προσπαθώ να το συνειδητοποιήσω γιατί δεν το περίμενα», είπε η κ. Κανλή.
Η επαγγελματίας προσφέρθηκε να δώσει αμοιβή στον 29χρονο, ο οποίος ωστόσο επέμεινε αρνούμενος να πάρει χρήματα, υποστηρίζοντας ότι ήταν στοιχειώδης υποχρέωσή του να παραδώσει την τσάντα που βρήκε στην κάτοχό της.
«Τι να σας πω, αρνήθηκε ακόμα και την αμοιβή που του προσέφερα και όταν επέμεινα ότι δεν θα έφευγα χωρίς να του δώσω κάποια χρήματα για το καλό που μου έκανε, εκείνος μου είπε, "αν έρθουμε στο μαγαζί σου μας κερνάς ένα ούζο" και μακάρι να έρθει για να του το ξεπληρώσω», υπογράμμισε η κ. Κανλή μη μπορώντας να κρύψει την ευγνωμοσύνη της.
Ο 29χρονος
Ο 29χρονος τεχνίτης αλουμινίου, Γιάννης Μπάγιας, δίνει ένα μάθημα πως ακόμα και στους καιρούς της οικονομικής ύφεσης και της ανεργίας, στην εποχή της κρίσης αξιών που βιώνουμε, η ακεραιότητα και η αλληλεγγύη είναι τα στοιχεία εκείνα που προάγουν την κοινωνία της Λέσβου έναντι άλλων απρόσωπων κοινωνιών στην Ελλάδα.
Τα "Νέα της Λέσβου" συνάντησαν χθες το μεσημέρι τον κ. Μπάγια ο οποίος έχει άλλα δύο αδέλφια, αλλά ζει μόνος του και αυτό που μας είπε είναι ότι «αλίμονο, δεν θα έκανα ό,τι δεν θέλω να κάνουν σε εμένα. Όταν βρήκαν στο δρόμο μου την τσάντα και κατάλαβα πως κάποιος την έχασε, την άνοιξα και από το δίπλωμα της κυρίας βρήκα τα στοιχεία της και επικοινώνησα για να την παραδώσω. Αυτονόητη υποχρέωση του καθενός μας είναι όταν βρίσκουμε στο δρόμο ένα αντικείμενο που δεν μας ανήκει να προσπαθούμε να αναζητήσουμε τον κάτοχό του για να το παραδώσουμε κι αν αυτό δεν είναι δυνατό, τότε να το παραδίδουμε στην Αστυνομία», ανέφερε στην εφημερίδα  ο κ. Μπάγιας.
 γράφει ο Στρατής Σαμιώτης / εφημερίδα Τα ΝΕΑ της Λέσβου